|
Σκιές και όχι πρόσωπα στο φως.
Κόσμοι αλλοτινοί, σε εποχές παντοτινά χαμένες.
Μάχες αγγέλων και δαιμόνων που δεν είναι ορατές
που όταν μπορέσει πια κανείς να διακρίνει,
είναι αργά,
βρίσκεται ήδη στο δρόμο για το φως.
Κι όλες οι εικόνες και τα ποιήματα,
είναι χρωματισμένα
μιλώντας για ένα αύριο που δε θ'αφήσουμε ποτέ,
σήμερα να γίνει.
Τί κρύβεται πίσω από τα κάθε λογής μπογιατισμένα πρόσωπα
που οι ίδιος ορθώνω περίτεχνα τριγύρω;
Σκιές και όχι πρόσωπα στο φως.
Για να μη βλέπω καθαρά.
Ίσως γιατί η κοντινή αλήθεια με τρομάζει
κι είναι καλύτερα λοιπόν ν' απωθηθεί.
Κι έτσι, στέλνεται η σκέψη παραπέρα, μακριά
Σε χώρα που κανένας δεν πελάζει.
Ένα κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής
Πολλές σελίδες πίσω,
Που η ανάγνωσή του
Δεν είναι της στιγμής.
Κι όμως, η επόμενη σελίδα του βιβλίου είναι.
|
