Η μοναξιά είναι αιώνια Ι

'Ακουσα τους τελευταίους ψίθυρους
του Ανθρώπου στο Σταυρό
πριν κλείσει τα μάτια Του
κι ανέβει στον Ουρανό.

Είδα την τελευταία δύση
στην Πόλη
περιμένοντας
το πεπρωμένο μου.

Έφτασε στη μύτη μου
η μυρωδιά της καμένης σάρκας
και του καμένου ξύλου
της Προύσας.

Η μοναξιά είναι αιώνια Ι

Αναμονή

Αυτός ο πόνος

Αυτό που μ' ενοχλεί

Αντί χαιρετισμού...

Ανύπαρκτος

Η μοναξιά είναι αιώνια ΙΙ

Αποχαιρετισμός

Η επόμενη σελίδα

Δεν είναι αλήθεια

Μετέωρος

Η παρέλαση των ζωντανών-νεκρών

Αέναες αναζητήσεις

Το τέλος της ημέρας

Τελικά, εγώ...

Μαχητής χωρίς μάχη

Φύγε

Ευτυχώς (!)... όπως πρώτα

'Αθελα

Εκεί

Νωχελικό σοκ

Μέρα μεσημέρι: η άλλη όψη του μεσονυκτίου

Στην αρένα

Ανάλαβε

Ο θάνατος του Δεσμώτη

Μη με φοβάσαι εσύ, εγώ σε φοβάμαι, αμαζόνα

Από στιγμή σε στιγμή

Η τιμή του πολεμιστή

Δικαστήριο

Συνθήματα της Σκοτεινής πλευράς

Επανέρχεται καθαρός στην κοινωνία... ε και λοιπόν;

Χαμένες Φωνές

Ανέγγιχτο

Α

Εφιάλτης κι εφιάλτης

Στέκομαι ευθυτενής

Πρόβλημα

Ζωή;

Ένα οποιοδήποτε φεγγάρι, όχι γεμάτο

Δεν πρόλαβα να σε προειδοποιήσω

Τί του συνέβη

Πού να το φανταστώ;

Άγγιξα τα ροζιασμένα χέρια
και το δακρυσμένο πρόσωπο της γριάς
που αποχαιρετούσε το σπίτι της
για την προσφυγιά.

Η μοναξιά είναι αιώνια.