Στέκομαι ευθυτενής

Στέκομαι ευθυτενής δίπλα σου με μια, πρωτόγνωρη λες, προσμονή.

Αλλά δεν ξέρω τί προσμένω.
Ξέρω μόνο οτι θέλω να στέκομαι αμίλητος εκεί,
     ακόμη κι αν τα πόδια μου πονάνε από την ορθοστασία,
     ακόμα και αν τα μάτια μου βαραίνουν από την αϋπνία,
     ακόμη κι αν μαυρίζει ο ουρανός πάνω από το κεφάλι μου
που δεν ξέρω τί προσμένω.

Στέκομαι ευθυτενής...

Σαν φρουρός που φυλάει μια λατρεμένη πατρίδα
     που κινδυνεύει από άγρα θηρία.

Σαν ερωτευμένος νέος που περιμένει στη βροχή
     να σβήσει η φωτιά του πρώτου του έρωτα.

Σαν παιδί που αδημονεί
     να ανοίξει ο μητρικός φούρνος και να εμφανιστεί το γλύκισμα.

Η μοναξιά είναι αιώνια Ι | Αναμονή | Αυτός ο πόνος | Αυτό που μ' ενοχλεί | Αντί χαιρετισμού... | Ανύπαρκτος | Η μοναξιά είναι αιώνια ΙΙ
Αποχαιρετισμός | Η επόμενη σελίδα | Δεν είναι αλήθεια | Μετέωρος | Η παρέλαση των ζωντανών-νεκρών
Αέναες αναζητήσεις | Το τέλος της ημέρας | Τελικά, εγώ... | Μαχητής χωρίς μάχη | Φύγε | Ευτυχώς (!)... όπως πρώτα
'Αθελα | Εκεί | Νωχελικό σοκ | Μέρα μεσημέρι: η άλλη όψη του μεσονυκτίου
Στην αρένα | Ανάλαβε
Ο θάνατος του Δεσμώτη
Μη με φοβάσαι εσύ, εγώ σε φοβάμαι, αμαζόνα
Από στιγμή σε στιγμή
Η τιμή του πολεμιστή | Δικαστήριο | Συνθήματα της Σκοτεινής πλευράς
Επανέρχεται καθαρός στην κοινωνία... ε και λοιπόν; | Χαμένες Φωνές
Ανέγγιχτο
Α
Εφιάλτης κι εφιάλτης | Στέκομαι ευθυτενής
Πρόβλημα
Ζωή;
Ένα οποιοδήποτε φεγγάρι, όχι γεμάτο
Δεν πρόλαβα να σε προειδοποιήσω
Τί του συνέβη | Πού να το φανταστώ;