|
Μη με φοβάσαι.
Δώσε μου το χέρι σου
κι ας περπατήσουμε χέρι με χέρι
για λίγα μέτρα στο προαύλιο.
Για λίγα μέτρα μόνο,
μετά θα φύγω τρέχοντας για να κρυφτώ.
Βλέπεις εγώ είμαι αυτός που φοβάται
αντίθετα απ’ ότι θα μπορούσε να νομίζει κάποιος
που μας παρατηρεί από τον έξω κόσμο.
Γιατί εσύ είσαι η όμορφη και δυνατή
και εγώ το μόνο που μπορώ να είμαι
είναι ο πνευματικός μποέμ που σέρνει το πόδι του
ακολουθώντας σε στον καλπασμό σου, αμαζόνα.
|
