Το τέλος της ημέρας

Κοιτάζει στα ψηλά
κι υποψιάζεται
είναι όμως μικρός
για νάχει λόγο.

Ένα αόρατο χέρι
τον ορίζει.

Από δω μέχρι εκεί
θάσαι.
Πιο έξυπνος περιττό είναι
να φανείς.
Δόξας στιγμές, δεν πειράζει,
χάσε.

Ένα βαρύ φορτίο
έχει στη ζωή
που αν το σηκώσει,
στο τέλος της ημέρας
ήσυχος κι ελαφρύς
θα νοιώσει.

- Πότε είναι το τέλος της ημέρας;

- Αυτό, δεν το γνωρίζω...

Η μοναξιά είναι αιώνια Ι
Αναμονή
Αυτός ο πόνος
Αυτό που μ' ενοχλεί
Αντί χαιρετισμού...
Ανύπαρκτος
Η μοναξιά είναι αιώνια ΙΙ

Αποχαιρετισμός
Η επόμενη σελίδα
Δεν είναι αλήθεια
Μετέωρος
Η παρέλαση των ζωντανών-νεκρών

Αέναες αναζητήσεις

Το τέλος της ημέρας

Τελικά, εγώ...

Μαχητής χωρίς μάχη

Φύγε

Ευτυχώς (!)... όπως πρώτα

'Αθελα
Εκεί
Νωχελικό σοκ
Μέρα μεσημέρι: η άλλη όψη του μεσονυκτίου

Στην αρένα
Ανάλαβε

Ο θάνατος του Δεσμώτη

Μη με φοβάσαι εσύ, εγώ σε φοβάμαι, αμαζόνα

Από στιγμή σε στιγμή

Η τιμή του πολεμιστή
Δικαστήριο
Συνθήματα της Σκοτεινής πλευράς

Επανέρχεται καθαρός στην κοινωνία... ε και λοιπόν;
Χαμένες Φωνές
Ανέγγιχτο

Α

Εφιάλτης κι εφιάλτης
Στέκομαι ευθυτενής
Πρόβλημα
Ζωή;
Ένα οποιοδήποτε φεγγάρι, όχι γεμάτο

Δεν πρόλαβα να σε προειδοποιήσω

Τί του συνέβη
Πού να το φανταστώ;