|
Αναίτια θύμωσες.
Και αναζήτησες τη λύση
στη φυγή
Ανύποπτα θόλωσες.
Και έψαξες για απαντήσεις
στη θλίψη.
Κι αν δε μπορείς
να βουλιάξεις στην κατάθλιψη,
μπορείς πάντα να κολυμπάς
στην ειρωνεία.
Δεν ήξερες ότι το πένθος
είναι στη διπλανή πόρτα της ευτυχίας
και βρέθηκες στο μάτι του κυκλώνα
χωρίς πυξίδα, ούτε ψυχή.
Τα δάκρυα πάνε χαμένα.
Το αίμα όμως, όχι.
Εδώ έχω το μαχαίρι:
Ανάλαβε τις ευθύνες σου λοιπόν.
|
