ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ
ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ

Ζούμε σε αυτό που οι προηγούμενοι αποκαλούσαν «μέλλον» και οι επόμενοι θα αποκαλούν «παρελθόν».
Το μόνο που μας κρατάει συνδεδεμένους είναι οι στιγμές...

Ανεξακρίβωτα Ιπτάμενα Αντικείμενα στο Μέγαρo Μουσικής...
ή μήπως τα έχω μπερδέψει λίγο;

Σήμερα (Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2006) θα πάω στο Μέγαρο Μουσικής να ακούσω το Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο και τον εξαιρετικό πιανίστα Διονύση Μαλλούχο σε έργα του Dmitry Shostakovich.

Λίγες μέρες αργότερα, θα βρεθώ σε εντελώς διαφορετικό χώρο για να ακούσω τους ροκ ήρωες από τα παιδικά μου χρόνια, τους UFO (δεν έχω περάσει περισσότερα από 32 χρόνια που τους ακούω και συλλέγω βινύλια και CDs τους).

Ο Διονύσης μου εδήλωσε χθες οτι «ο Shostakovich είναι πιο χεβιμεταλάς από τους UFO»... για να αστειευτεί το έκανε; Για να με δοκιμάσει; ‘Η μήπως σαν αληθινός καλλιτέχνης γνωρίζει κάτι πάρα πάνω σχετικά με την ουσιαστική αξιολόγηση της μουσικής;

Αναγνωρίζω ότι το θέμα της συνύπαρξης δύο τόσο διαφορετικών μουσικών κόσμων μπορεί να δείχνει αλλόκοτο ή τουλάχιστον μπερδεμένο. Εγώ θα τα κατέτασα στην κατηγορία της δημιουργικής καλλιτεχνικής ανάμειξης αρωμάτων και ήχων ζωής. Εξάλλου η μουσική και η ζωή, σε τελική ανάλυση, δεν είναι ακινησία, κίνηση είναι: επάνω-κάτω, εμπρός-πίσω, δυνατά-χαμηλά, γρήγορα-αργά. Κι αυτό που έχει σημασία είναι ο απόηχος απ’ όλο αυτό το αλισβερίσι ήχων και στιγμών, να αφήνει μια γλυκιά επίγευση... απόηχο εν προκειμένω!

Μου είχε ζητήσει παλαιότερα κάποιος επισκέπτης των ΣΤΙΓΜΩΝ να κάνω μια κατάταξη των κειμένων και διηγημάτων μου κατά ενότητα. Δύσκολο και φιλόδοξο εγχείρημα, κυρίως όσον αφορά στον τίτλο που θα έδινα σε κάθε μια. Στην ενότητα που ακολουθεί πάντως, θα μπορούσα να δώσω κάλλιστα τον τίτλο...

Ο μετρονόμος των στιγμών
Οι διάφορες ταχύτητες ρυθμικής αγωγής οδηγούν στον ίδιο ρυθμό: Ζωή!

^