Ακόμα πιο βαθύ μωβ

- Καθόλου άσχημο, είπε βγάζοντας τα ακουστικά του. Το λέει η καρδούλα τους, κι αν έχουν περάσει... πόσα χρόνια είναι; Πρέπει να είναι πάνω από ογδόντα που ηχογραφούν και κάνουν συναυλίες, έτσι δεν είναι;

- Ίσως και παραπάνω... αφού να σκεφτείς διάβαζα κάπου ότι αυτός ο πολύ-ψηφιακός βινυλιακός δίσκος τους είναι ο 150ος! Και δε μιλάμε τώρα για συλλογές και επανατυπώσεις! Μιλάμε για νέες ηχογραφήσεις, αληθινή χαρντ ροκ όπως ήταν τότε στα αρχαία χρόνια που ξεκίνησαν!

Κοίταξε προς τον καθρέφτη. Μια φυσιογνωμία ροκ τον κοιτούσε με κατανόηση. Αλλά πάλι, μετά από τόσα χρόνια (περισσότερα από εκατό, παρακαλώ!) μπορούσε να αισθάνεται συγκινημένος κάθε φορά που το αγαπημένο του ροκ συγκρότημα, οι Deep Purple, κυκλοφορούσαν καινούργιο πολύ-ψηφιακό βινυλιακό δίσκο.

- Και ο καινούργιος δίσκος των Beatles είναι πολύ καλός, δεν ξέρω αν τον άκουσες.

- Α, όχι! είπε θυμωμένα. Κι εμένα μου άρεσαν πολύ οι Beatles από την αρχή -σου θυμίζω, εγώ σου έβαλα για πρώτη φορά να τους ακούσεις!- αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα με τους Purple. Καθόλου το ίδιο! Στους Beatles είχαμε επανασυνθετική κλωνοποίηση, να μη μπερδεύουμε τους ζωντανούς με τους πεθαμένους...

Το βλέμμα του έπεσε στο εξώφυλλο του πολύ-ψηφιακού βινυλιακού δίσκου. Μια χαρά έδειχναν οι Deep Purple. Είχαν βέβαια τα χρονάκια τους, αλλά κάθε φορά που επισκέπτονταν για συναυλίες τον τομέα του, δεν τους έχανε ποτέ.

Ωραίο πράγμα η ροκ μουσική, σκέφτηκε. Σε κάνει να αισθάνεσαι νέος.

ΥΣΤ. Αυτό το μικρό κείμενο είναι αφιερωμένο στα μέλη του γκρουπ μου (του τωρινού!). Οι πρόβες πάνε καλά, το ίδιο και η διάθεσή μου. Και βέβαια, ας όψονται οι Deep Purple (έχουν ξεπεράσει τα τριάντα πέντε χρόνια στη σκηνή) και ο καινούργιος τους δίσκος (έχουν ξεπεράσει τους πενήντα και ίσως λίγους λέω) που φέρνει στ' αυτιά μου τη γλυκιά αμηχανία της ηχητικής έντασης.

Διαβάστε ακόμα:
Δέκατο Σημάδι: Ίδιο τραγούδι, άλλη ζωή
και το "Αντίο Ροκιά" από το 2ο βιβλίο μου Στιγμές στο χρόνο

<    >    ^