Το κρυμμένο φεγγάρι
Δοκίμια-ωδές στη ζωή, καρποί της αέναης αναζήτησης του γλυκού μυστηρίου της μέσα από ένα επώδυνο, αλλά απολαυστικό ταξίδι.
 


Η βεράντα του Ουρανού

 
 

Από την πρώτη στιγμή που αρχίζει ο άνθρωπος να καταλαβαίνει τον εαυτό του περιμένει με δέος την ώρα που θα βρεθεί στο τέλος αυτών των σκαλιών.

Επί της ουσίας δεν έχει διαφορά αν η κατεύθυνση των σκαλιών είναι ανωφερής ή κατωφερής, για λόγους αλληγορίας όμως προτιμάται στην εικονοπλασία η ανοδική πορεία των σκαλιών. Κι ούτε ο ακριβής αριθμός τους τελικά έχει τόση σημασία, άλλωστε τα ανεβαίνει τόσο γρήγορα ο άνθρωπος, χωρίς καλά-καλά να καταλαβαίνει πότε έφθασε στο τέλος τους. Κι αντίθετα από την ισχύουσα άποψη που βασίζεται σε πειστικά (;), επιστημονικά, μετρήσιμα δεδομένα που καταδεικνύουν ότι ο κάθε ένας έχει τον δικό του αριθμό σκαλιών στη ζωή, φτάνει η στιγμή που σ’ ένα κλάσμα του δευτερολέπτου γκρεμίζονται τα βαρύγδουπα οικοδομήματα και σμικραίνουν τα θεαματικά μεγέθη σα σταγόνες μιας κατακλυσμιαίας βροχής που πέφτουν στο χώμα κι εξαφανίζονται.

Και στο τέλος των σκαλιών, περιμένει η βεράντα με θέα στον ουρανό.

Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, όλοι οι άνθρωποι από καταβολής κόσμου ανέβηκαν αυτά τα σκαλιά και βρέθηκαν στη βεράντα. Άλλοι ανέβηκαν με πόδια που έτρεμαν (με αφορμή αμαρτίες που είχαν κάνει ή νόμιζαν ότι είχαν κάνει), άλλοι σιγοσφυρίζοντας αδιάφορα χωρίς να δίνουν δεκάρα (η καρδούλα τους το ξέρει πόσο πραγματικά αδιάφοροι ήταν...), άλλοι με κομμένη την ανάσα και σκεφτικό ύφος γι αυτά που θα άφηναν πίσω τους αλλά και γι αυτά που θα έβρισκαν μπροστά τους.

Όλοι πάντως ανέβηκαν αυτά τα σκαλιά και αντίκρισαν τη θέα από τη βεράντα στον ουρανό. Πώς αντέδρασαν... θα σας γελάσω!

Κι όσο δεν υπάρχουν καταγραφές των εντυπώσεων της θέας από την βεράντα του ουρανού, μπορούμε να πορευόμαστε ανήσυχοι μέσα σ’ ένα οικείο τόπο που μας είναι απόλυτα άγνωστος. Με το μετέωρο βήμα της μεταφυσικής ανησυχίας, με μόνη πυξίδα τη συνείδησή μας και την ελπίδα ότι τα τραύματα θα μας ανοίξουν τα μάτια για να μπορέσουμε να έχουμε πιο σταθερό βήμα ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια που οδηγούν στη βεράντα του Ουρανού.

Άλλα πονήματα περί ουρανού και Ουρανού:

 
     

<    >    ^