«Σημάδια»: Ένα παράθυρο κλείνει...

Με το Δωδέκατο σημάδι, έκλεισε ο κύκλος των «Σημαδιών ανάμεσα στο Φως και το Σκοτάδι», που περιλαμβάνει τα οκτώ σημάδια του πρώτου βιβλίου μου και άλλα τέσσερα που, μέχρι σήμερα, έχουν εμφανιστεί μόνο στη διαδικτυακή μου κατοικία.

Δώδεκα: Ο αριθμός αυτός είναι ιδανικός σαν κατάληξη και, σημειολογικά, ταιριάζει απόλυτα στην περίσταση. Τα «σημάδια», ήταν σαν ένα παράθυρο, το παράθυρο της ψυχής μου, που είχε μείνει ανοιχτό. Έδωσε βήμα έκφρασης σε πολλά κομμάτια της, αλλά δεν μπορούσε να μείνει ανοιχτό εσαεί.

Το κλείνω με μια τρυφερή διάθεση, αλλά και την ελπίδα ότι νέα σημάδια της ζωής μου θα φιλοξενηθούν σε άλλες ενότητες σε αυτές τις ιστοσελίδες ή σε κάποια βιβλία μου.

Και ίσως αυτό είναι το κατάλληλο σημείο να στείλω ένα χαιρετισμό στον Κωνσταντίνο Φρούντζο, τον άνθρωπο χωρίς τον οποίο τα σημάδια μου θα είχαν μείνει στο σκοτάδι.

• Ένατο Σημάδι: Το μήνυμα στον Ουρανό

• Δέκατο Σημάδι: Ίδιο τραγούδι, άλλη ζωή

• Ενδέκατο Σημάδι: Μαρμάρινα Βήματα

• Δωδέκατο Σημάδι: Ένας τοίχος από αίμα στον ουρανό

Τα «Σημάδια» έχουν ολοκληρωθεί, αλλά αυτό το κείμενο που περιγράφει την αέναη αγωνία του δημιουργού αναφορικά με τη στιγμή που θα εξαντληθούν τα αποθέματα πρώτης ύλης/πνεύματος που διαχειρίζεται, δε θα μπορούσε παρά να ενταχθεί σε αυτήν την ενότητα κειμένων.

Με σεβασμό, λοιπόν, ανοίγω την ενότητα των «Σημαδιών», καταθέτω τον «Υπολειπόμενο αριθμό στοιχείων γραπτού λόγου» και την ξανακλείνω (;).

Καλή -Πνευματική- Ανάσταση
Κωνσταντίνος Ν. Ιωαννίδης

• 13o Σημάδι: Υπολειπόμενος αριθμός στοιχείων γραπτού λόγου

• 14o Σημάδι: Σαλαθιήλ

• 15o Σημάδι: Αισθάνεστε καλά, αλλά είστε...