^............ 0 ^...... 1 ^...... 2 ^...... 3 ^...... 4 ^...... 5 ^...... 6 ^............

Έξι βράδια του καλοκαιριού - Δυο χρόνια μετά

Ήταν Ιούλιος του 2004 όταν βρέθηκα σε περίοδο συναισθηματικής στάσης στην Αγία Τριάδα του 'Ανω Βόλου στους πρόποδες του Πηλίου. Μια στάση που μπορεί να οφειλόταν σε στιγμιαία ακινησία των συναισθημάτων, ήταν όμως συγχρόνως και η εκκίνηση για καταγραφή κάποιων κειμένων «αιχμηρών και ενίοτε αυστηρών» (όπως προειδοποιούσα τους επισκέπτες των ΣΤΙΓΜΩΝ) υπό τον τίτλο "Έξι βράδια του καλοκαιριού".

Και νάμαι λοιπόν, δυο χρόνια αργότερα στο ίδιο σκηνικό ν' αφουγκράζομαι και πάλι τον ήχο της απόλυτης σιωπής, αυτή την φορά όμως από θέση συναισθηματικής ισχύος σε σχέση με την πρώτη.

Φωτογράφησα ό,τι μπορούσε να αιχμαλωτίσει ο φακός από τα χρώματα και τα αρώματα ζωής που με περιέβαλαν: όχι πολλά ίσως σε σχέση με το σύνολο των αιωρουμένων σημαδιών, αρκετά όμως για κάποιον που τα βλέπει ως απαρχή ενός ενδιαφέροντος -ελπίζω- συναισθηματικού οδοιπορικού.

Οι φωτογραφίες υπάρχουν σε υψηλή ανάλυση αλλά για λόγους προφανείς παρουσιάζονται σε αισθητά χαμηλότερες εκδόσεις, έτσι ώστε το σύστημα της δια-δικτυακής μου οικίας να μην «σέρνεται»...

ΥΣΤ. Ο Ίταλο Καλβίνο έγραψε ότι οι φωτογραφίες αποτελούν αδιάψευστη απόδειξη ότι πράγματι ζήσαμε τις στιγμές που έχουν αποτυπωθεί στο χαρτί. Αναρωτιέμαι, έχω ανάγκη αυτήν την απόδειξη;