![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Η Τριλογία των Ανθέων [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ]Λόγος ΙΙΙ: Aκόμα δεν πιστεύεις (στα θαύματα); * |
||||
Διαβάτη... σ' εσένα μιλάω! Σ' εσένα που περπατάς με γρήγορο βήμα και σκυμμένο το κεφάλι. Αποφεύγεις να κοιτάξεις προς τη μεριά μου, ρίχνεις μόνο κλεφτές ματιές και μετά συνεχίζεις την πορεία σου λες και έχει αργήσει. Να πας πού; Προσπαθείς να αποφύγεις τον δείκτη του χεριού μου που σε δείχνει σα να επρόκειτο για εχθρικό βέλος σε πεδίο μάχης. Τώρα λοιπόν που σταμάτησες (όχι επειδή θέλεις να μου μιλήσεις, απλά για να πάρεις μιαν ανάσα πριν συνεχίσεις την ξέφρενη πορεία σου), τώρα που είναι πλέον σαφές ότι μιλάω σ' εσένα και δεν μπορείς να κρυφτείς πίσω από το δάκτυλό σου, κοίταξέ με στα μάτια και απάντησέ μου: Μετά απ' όλα αυτά που έχεις δει με τα ίδια σου τα μάτια ακόμη κι αν ήσουν καλυμμένος από σκοτάδι, μετά απ' αυτά που άκουσαν τ' αυτιά σου στη σιγαλιά της καθημερινότητας, πώς μπορείς ακόμα να μην πιστεύεις στα θαύματα; Χρειάζεσαι άραγε σαφείς απαντήσεις σε κάθε μια από τις μεγάλες ερωτήσεις που ταλανίζουν την ψυχή σου; Δε μπορείς να καλύψεις τα ατελείωτα «γιατί» μ' ένα αόρατο σκέπασμα σιωπής και να καταλαγιάσεις την ανείπωτη μοναξιά που σε κυριεύει;
Διαπίστωσα όμως ότι η αλήθεια αναβλύζει αβίαστα από «μέσα» όταν χαμηλώνω το βλέμμα και κλείνω το στόμα μου... μήπως και όταν αφήνω την πέννα μου πάνω στο τραπέζι; Φίλε διαβάτη, κοίταξε πιο προσεκτικά αυτό το λουλούδι που βρίσκεται μπροστά στα μάτια σου... είναι υπέροχο!
[ 1 ] [ 2 ] [ 3 ]
|
^ | |||
![]() |
Επιστροφή στην κεντρική σελίδα
© 1998-2016: Κωνσταντίνος Ν. Ιωαννίδης