Το κρυμμένο φεγγάρι
Δοκίμια-ωδές στη ζωή, καρποί της αέναης αναζήτησης του γλυκού μυστηρίου της μέσα από ένα επώδυνο, αλλά απολαυστικό ταξίδι.
 


Για τον Κωστή Β.

 
 

Είναι μερικοί άνθρωποι που λες και δεν ανήκουν στον κόσμο μας. Αυτή η κοινωνία τους στενεύει, τους περιορίζει, τους απομυζά το οξυγόνο.

Κι αυτοί, συνεχίζουν την ζωή τους με αξιοπρέπεια σ' ένα κόσμο όπου δεν ανήκουν. Καταβάλουν διπλή προσπάθεια και σηκώνουν έναν διπλάσιο σταυρό ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες ενός κόσμου παράταιρου για την ψυχή τους. Κι έρχονται στιγμές που αναρωτιόμαστε όλοι εμείς οι υπόλοιποι μήπως τελικά η αρχική μας αίσθηση ότι δεν ανήκαν σε αυτόν τον κόσμο ήταν λανθασμένη.

Αλλά το δραματικό τέλος φυσάει μπροστά από τα μάτια μας το σύννεφο και η αλήθεια φαίνεται για λίγο καθαρά. Για λίγο, μόνο για λίγο μέχρι που να έρθει το επόμενο σύννεφο να κατασκηνώσει μπροστά στα μάτια μας.

Ο Κωστής Β. ήταν "απ' αλλού" αλλά το πέρασμά του από αυτόν τον κόσμο άφησε σημάδια σε εμάς που βρεθήκαμε στον δρόμο του ή που αυτός επέλεξε να μας αφήσει να τον συντροφέψουμε.

Τώρα εκεί ψηλά, φίλε Κωστή, θα μπορείς να ακούς με την ησυχία σου όλα τα βινύλια του κόσμου.

Κι αν οι ψυχές βρίσκονται ανάμεσά μας για 48 ώρες από την στιγμή του θανάτου κι επισκέπτονται τα αγαπημένα μέρη του θανόντος, η δισκοθήκη μου είναι στη διάθεσή σου.


Για πρώτη φορά από το 2000 που κυκλοφόρησε το βιβλίο ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ, δημοσιεύεται ολόκληρο το διήγημα "Η σελίδα του Θέμη στο internet".

Την αγαπώ πολύ αυτήν την ιστορία και για κάποιο λόγο η απώλεια του φίλου-αδελφού Κωστή Β. την έφερε πάλι στο μυαλό και την καρδιά μου. Ίσως γιατί πραγματεύεται την αγωνιώδη προσπάθεια επικοινωνίας δύο ανθρώπων (;) που είναι εκ των προτέρων καταδικασμένη να πέσει στο κενό...

 
     

<    >    ^