Μελαγχολικοί φίλοι απανταχού, τα μάτια σας ανοιχτά!
Δοκίμιον υπέρ μελαγχολίας

Μελαγχολικοί ταξιδιώτες σε άγνωστους τόπους όπου κίνδυνοι ελοχεύουν σε κάθε στροφή του δρόμου σας... προσοχή: Η ανθρώπινη φύση, όταν κουραστεί από την ματαιότητα της αντιμετώπισης της ζωής πίσω από τον παραμορφωτικό (;) φακό της μελαγχολίας, παρουσιάζει τάσεις απαξίωσης αυτής της γλυκιάς ανάγκης που τόσο υπέροχες στιγμές μας έχει προσφέρει...

Πώς όμως θα ανιχνεύσετε τα σημάδια για να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε αυτήν την επικίνδυνη συμπεριφορά σας που θα είναι ενδεδυμμένη με τον μανδύα της «απελευθέρωσης από μια κατάσταση που σας κρατά "κάτω" και αφαιρεί από το οπτικό σας πεδίο τα ζωντανά χρώματα»;

Ακολουθεί ένας σύντομος οδηγός συμπτωμάτων απαξίωσης με αντίστοιχο -αυστηρό- σχολιασμό που επαναφέρει τα πράγματα στη θέση τους:

- Συνήθεις πηγές μελαγχολίες θα σας φανούν βαρετές. Ο αποχαιρετισμός από τη θερινή κατοικία, π.χ., που υπό άλλες συνθήκες θα σας γέμιζε μελαγχολία, μπορεί αίφνης να σας φανεί -άκουσον, άκουσον!- βαρετός και να εμφανιστεί σαν μια τυπική διαδικασία που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο τέτοια μέρα. Συνήθως δε, οι σκοτεινές δυνάμεις που προσπαθούν να σκοτώσουν τη γλυκιά μελαγχολία σας θα προβάλλουν άλλες παρελκυόμενες, κουραστικές και άχαρες, αναπότρεπτες διαδικασίες όπως το μάζεμα, φόρτωμα στο αυτοκίνητο και μεταφορά της οικοσκευής και άλλων ειδών καθημερινής χρήσης. Μην υποκύψετε! Διεκπεραιώστε σε χαμηλούς τόνους όλες αυτές τις σχετικά επώδυνες διαδικασίες σαν να πρόκειται για έναν τρίτο που υποβάλλεται στον σωματική εξάντληση και αναζητήστε σαν επιβράβευση του κόπου σας την στιγμή της μελαγχολίας.

- Οι περιγραφές μελαγχολικών διηγήσεων από τρίτους, ακόμη και κοντινούς, θα σας φανούν υπερβολικές και ίσως σας κουράσουν! Προσοχή! Η μελαγχολία των άλλων μπορεί να είναι βαρετή, υπερβολική.. η δική σας όμως, όχι! Ποτέ!

- Φέρνετε στη μνήμη σας παλαιότερα περιστατικά που ζήσατε μέσα στον αγρό της μελαγχολίας και άλλα που σας άφησαν μόνους στον ίδιο αγρό. Αναρωτιέστε «είναι δυνατόν να αντέδρασα έτσι» ή «δεν άξιζε τον κόπο». Λάθος! Κάθε στιγμή μελαγχολίας αποτέλεσε δική σας επιλογή -έστω και ασυναίσθητη- και, σε κάθε περίπτωση «ό γέγονε, καλώς γέγονε»! Φεύγοντας, άφησε ανεξήτιλα μικρά σημάδια στην ψυχή σας που, αν τα αρνηθείτε, θα είναι σα να αρνιέστε τον ίδιο σας τον εαυτό.

- (Για τους άντρες) Οι μελαγχολικές γυναίκες έχουν χάσει την μαγεία τους στα μάτια σας. Τώρα πλέον στρέφετε την προσοχή σας σε πιο "χειροπιαστές" ενδείξεις της γυναικείας φύσης. Κι όμως, τίποτα δεν αποκλείει πίσω από την μελαγχολική συσκευασία μιας γυναίκας να κρύβονται τα χυμώδη συστατικά που αναζητάτε! Αφήστε δηλαδή που η αναζήτηση -και κατάκτησή τους- σε μη κραυγαλέες περιπτώσεις αποτελεί την μέγιστη ηθική ανταμοιβή του άντρα-κυνηγού που δε συμβιβάζεται με εύκολα θηράματα που φωνασκούν «έλα, πάρε με».

- Εσείς οι ίδιοι απομακρύνεστε από την εικόνα του «μακρόσυρτου λυγμού του φθινοπώρου» που σας χαρακτήριζε επί πολύ καιρό. Η εικόνα που αποπνέατε σας φαίνεται πλέον κάπως θλιβερή και -σε τελική ανάλυση- αναποτελεσματική. Πρόκειται περί παρεξηγήσεως. Να θυμάστε ότι αν έχετε εμφανιστεί σαν «μακρόσυρτος λυγμός του φθινοπώρου» θα εκπλήξετε ευχάριστα τις γυναίκες -μελαγχολικές και μη- αν κάποια στιγμή παρουσιαστείτε πιο «ανάλαφρος», ενώ αν έχετε καταγραφεί στη γυναικεία τους συνείδηση σαν «αλαφρομπούμπουρας», όσα μελαγχολικά χαμόγελα κι αν φορέσετε, όσο δάκρυα κι αν κυλήσουν στα μάγουλά σας, όσο κι αν δαγκώσετε τα χείλη σας σαν δείγμα μελαγχολικού βουβού πόνου που ματώνει, η κατάσταση είναι μη αντιστρέψιμη. Χάσατε, κύριοι, τίποτα δεν αλλάζει!

- Νοιώθετε ότι το ύφος «αν ήξερες τί κρύβεται πίσω από αυτό το αγέρωχο βλέμμα που δεν κοιτάς» είναι περιττό. Μια στιγμή: Περιττό για ποιον; Μα εσείς δεν το φοράτε για τους άλλους που, κατά πάσα βεβαιότητα δεν το παρατηρούν επειδή είτε έχουν μυωπία ή η προσοχή τους είναι στραμμένη στην προσπάθειά τους να φορέσουν το δικό τους αντίστοιχο ύφος στο πρόσωπό τους. Για εσάς το φοράτε αυτό το ύφος, εσείς το επλέγετε γιατί κάτι σας προσφέρει.

Το δέντρο της μελαγχολίας έχει ανάγκη από πότισμα γιατί αλλοιώς υπάρχει κίνδυνος να ξεραθεί. Και τότε -να μην το ξεχνάτε ούτε στιγμή αυτό!- νομοτελειακά η μελαγχολία θα αρχίσει να εξαφανίζεται από την ζωή σας και υπάρχει κίνδυνος -danger, danger!- να μην έχετε καμμιά δικαιολογία να μην είστε ευτυχισμένοι.

Με το χέρι στην καρδιά, είσαστε έτοιμοι να το δεχτείτε αυτό; Νοιώθετε ικανοί να διαχειριστείτε την έλευση της ευτυχίας στη ζωή σας;

Κι εσείς, τί λέτε εσείς; Καταθέστε τη γνώμη σας (μελαγχολική ή μη) περί μελαγχολίας...

<    >    ^