Το κρυμμένο φεγγάρι
Δοκίμια-ωδές στη ζωή, καρποί της αέναης αναζήτησης του γλυκού μυστηρίου της μέσα από ένα επώδυνο, αλλά απολαυστικό ταξίδι.
 


Στιγμές ουσιαστικής επικοινωνίας με την αληθινή Ουσία της Ζωής

 
 

Α, γλυκειά ευεξία που ακολουθεί μια στιγμή ουσιαστικής επικοινωνίας με την αληθινή Ουσία της Ζωής.

Ο απόηχος αντηχεί ακόμη στ' αυτιά σου και το χαμόγελο δεν έχει σβήσει από τα χείλη σου... ελλοχεύει ο κίνδυνος να θεωρηθείς άφρων στα μάτια ενός απονήρευτου, αλλά δεν πειράζει.

Κι αν μετά από λίγο προσπαθήσεις να αναπαράξεις αυτήν την τόσο σημαντική Στιγμή, ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό δε θα μπορείς να είσαι πειστικός, όταν θα παρέλθει το "αποτέλεσμα". Και θα σκέφτεσαι αν πραγματικά έζησες κάτι τόσο σπουδαίο, τόσο ανύποπτα. Τίποτα στον περιβάλοντα χώρο δε σε προετοίμαζε γι αυτό που θα συνέβαινε και τίποτα δεν έχει αλλάξει σε αυτά που σε περιτριγυρίζουν λίγα λεπτά μετά το συμβάν.

Προσπαθείς να ουρλιάξεις σε όλους, αλλά η φωνή δε βγαίνει.

Προσπαθείς να ζωγραφίσεις τις εικόνες από αυτό που έζησες, αλλά κινδυνεύεις, στα μάτια αυτών που θα αντικρίσουν καχύποπτα το δημιούργημά σου, να κρατάς στα τρεμάμενα χέρια σου μια μουντζούρα που αναπαριστά μια απλή, καθημερινή εικόνα της ζωής.

Αλλά δεν ήταν τέτοια απλή εικόνα! Ήταν η αποθέωση της Ουσίας... ή μήπως η Ουσία της Ζωής είναι μια απλή καθημερινή εικόνα που περνάει συνεχώς μπροστά από τα μάτια μας και μόνο για λίγες στιγμές ένα αόρατο κλείστρο μας επιτρέπει να την δούμε φευγαλέα με τα μάτια της ψυχής, λίγο πριν εξαφανιστεί μέχρι την επόμενη φορά...

 
     

<    >    ^