Το κρυμμένο φεγγάρι
Δοκίμια-ωδές στη ζωή, καρποί της αέναης αναζήτησης του γλυκού μυστηρίου της μέσα από ένα επώδυνο, αλλά απολαυστικό ταξίδι.
 


Διλήμματα ενός πατέρα

 
 

Το ήξερα ότι ο μεγάλος μου γιος, Νίκος έχει δώσει την καρδιά του (φέτος...) στη συμμαθήτριά του την Αλεξία, επειδή η νεαρή έχει ιδιαίτερη ικανότητα στο σκαρφάλωμα στα δέντρα στο προαύλιο του σχολείου του.

Κανείς δε μπορεί να παίξει με την καρδιά ενός νεαρού ερωτευμένου άντρα και, σαν ανοιχτόμυαλος πατέρας, αποδέχτηκα εξ αρχής την επιλογή του γιου μου.

Τα χθεσινά του όμως λόγια με κλόνισαν:

Η Αλεξία με αγαπά... αλλά αγαπά και τον Αλέξανδρο! Δεν έχει αποφασίσει ακόμη ποιον θέλει... ο Αλέξανδρος είναι ωραίος και έχει σκοτώσει μια σφήκα!!!!!

Κι εγώ, τί πρέπει να κάνω εγώ; Να αφήσω το καμάρι μου να χάσει την γυναίκα που αγαπά επειδή ο ανταγωνιστής του σκότωσε μια σφήκα (θα την βρήκε ζαλισμένη κάπου και τη σκότωσε, είμαι σίγουρος!) ή να αναζητήσω ένα άλλο μικροσκοπικό τέρας από το βασίλειο των εντόμων (αποκλίνοντας από την πάγια αρχή μου ότι δεν πρέπει να επεμβαίνω στο οικοσύστημα....) για να του προσφέρω ένα έτοιμο θύμα που θα τον βοηθήσει να κερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του;

Διλήμματα... λες και πρόκειται ποτέ να με ρωτήσει για την σύντροφο που θα επιλέξει!

 
     

<    >    ^