Καημενούλη μου...

Τον κοίταξε στα μάτια με νόημα:

- Καημενούλη μου, πρέπει να πέρασες πολύ δύσκολες στιγμές. Τις βλέπω χαραγμένες στο πρόσωπό σου.

Κατέβασε τα μάτια του. Όσο πιο χαμηλά, τόσο πιο ταπεινά και φαίνεται ότι η ταπεινοφροσύνη είναι το ιδανικό αντίδοτο της αμηχανίας, αρκεί βέβαια να συνοδεύεται από ικανοποιητικές δόσεις σιωπής.

- Δε μιλάς, ε; Κατεβάζεις το βλέμμα και δε μιλάς... γιατί; Αυτό που σου συμβαίνει τώρα, συμβαίνει σε όλους. Όλοι περνάνε δύσκολες στιγμές, αλλά τελικά έχει μεγάλη σημασία πόσο τις αφήνεις να κυριεύσουν την καθημερινότητα, να παραλύσουν τις υπόλοιπες λειτουργίες σου, να νεκρώσουν τα κέντρα παραγωγής ευτυχίας που όλοι κρύβουν βαθιά μέσα τους.

Τον καταλάβαινε απόλυτα. Μερικές φορές είναι ανακουφιστικό να νοιώθεις ότι κάποιος σε καταλαβαίνει απόλυτα... άλλες φορές πάλι αυτή η συνειδητοποίηση πολλαπλασιάζει τον πόνο: είναι λοιπόν τόσο ευδιάκριτος ο πόνος; Γιατί αν είναι, όλοι όσοι σε επιβουλεύονται μπορούν να αδράξουν αυτήν τη χρυσή ευκαιρία και να κόψουν τα φτερά σου μια για πάντα.

- Δε θέλω να επιδεινώσω την ψυχολογική σου διάθεση, θέλω απλά να σου ότι τι σε καταλαβαίνω. Και να σου πω και κάτι ακόμα; Δίκιο έχεις! Και λίγα λες κι ακόμα λιγότερα κάνεις... δεν είναι μικρό πράγμα αυτό που σου συμβαίνει. Απορώ πού βρίσκεις τη δύναμη να στέκεσαι όρθιος τέτοια ώρα και να με αντικρίζεις.

Ήταν πολύ κουρασμένος. Πρώτη φορά ένιωθε ότι η συζήτηση μαζί του δεν μπορούσε να του προσφέρει τίποτα. Είχα ανάγκη από μια φωνή που θα προσπαθούσε να τον συνεφέρει, όχι μια ηχώ που θα του επαναλάμβανε τις δικές του σκέψεις και του έδινε δίκιο σε όλα του τα πεπραγμένα (σωστά ή λάθος, ίσως αυτό δεν είχε τόσο μεγάλη σημασία, τελικά).

Κοίταξε μια τελευταία φορά προς τον καθρέφτη, έβγαλε κοροϊδευτικά τη γλώσσα στον κουρασμένο άνδρα που τον κοιτούσε με μεμψιμοιρία και βγήκε από το μπάνιο, σβήνοντας το φως.

ΥΣΤ. Από τότε που συνειδητοποίησα ότι είναι αναγκαίο -για την ηρεμία της ψυχής μου- να αφήνω στο σκοτάδι αυτόν τον κουραστικό άνθρωπο που προσπαθεί να μου δώσει δίκιο σε όλες μου τις πράξεις, έχασα ένα στήριγμα στη ζωή μου. Αλλά σύντομα κατάλαβα ότι αυτό το στήριγμα δεν το χρειάζομαι.
Με τις υγείες μας!

<    >    ^