Το κρυμμένο φεγγάρι
Δοκίμια-ωδές στη ζωή, καρποί της αέναης αναζήτησης του γλυκού μυστηρίου της μέσα από ένα επώδυνο, αλλά απολαυστικό ταξίδι.
 


Ένας φωταγωγός, ένας ορίζοντας κι ένα χαμόγελο...

 
 

Ξεκίνησε με μια πρόσκληση από τον καλό μου φίλο Διονύση Μαλλούχο, έγκριτο πιανίστα με αξιοζήλευτες σπουδές στην κλασσική μουσική (όταν διαβάσει αυτά τα λόγια, θα κοκκινίσει χωρίς αμφιβολία!) αλλά, κατά τ' άλλα, απόλυτα φυσιολογικό άνθρωπο!

Όταν λοιπόν με προσκαλεί ο Διονύσης σε κάποια εκδήλωση που συμμετέχει (εδώ και περίπου είκοσι χρόνια που τον γνωρίζω, δεν έχω ακόμα λάβει κάποια συμβατική πρόσκληση από αυτόν -ούτε καν στον γάμο του!) αισθάνομαι ότι οι εμφανίσεις του είναι οι δόσεις «ποιοτικών εκδηλώσεων» που έχω ανάγκη για να αισθάνομαι ότι συμμετέχω σε καλλιτεχνικά δρώμενα με αξία, χωρίς μάλιστα καθόλου να υποφέρω!

Αυτή την τελευταία λοιπόν φορά ο Διονύσης ξαναχτύπησε, με μια πρόσκληση σε μια μικρή μουσική σκηνή όπου μια νέα ηθοποιός, η Μάνια Παπαδημητρίου, έγραψε, σκηνοθέτησε και παρουσίασε ένα δρώμενο για ηθοποιό και πιανίστα. Δεν παρακολουθώ τις/τους νέους ηθοποιούς, για να είμαι ειλικρινής, κι έτσι πήγα με το μυαλό μου σα μια κατάλευκη σελίδα χαρτί για να παρακολουθήσω αυτή την εκδήλωση (με τον τίτλο «Το χαμόγελο της γιαγιάς»).

Μόλις διάβασα το ιδιόχειρο -σύντομο- σημείωμα της παράστασης, είπα στη Μάνια ότι σκεφτόμουνα να το δημοσιεύσω στο site μου, γιατί μου φάνηκε συναρπαστική η κόντρα δύο εντελώς διαφορετικών λέξεων της ίδιας πραγματικότητας (*). Όταν η παράσταση τελείωσε, ήμουνα σίγουρος ότι ήθελα να το κάνω. Ιδού:

Κάποιοι από μας γεννηθήκαμε στα μέσα της δεκαετίας του '60, δηλ. πρωτοσυναντήσαμε τη λέξη «δημοκρατία» στο βιβλίο της «Αγωγής του Πολίτου» ως έννοια της οποίας δεν γνωρίζαμε -χωρίς μάλιστα να το γνωρίζουμε ότι δεν γνωρίζαμε- το περιεχόμενο... Κάποιοι, επίσης, από μας γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε σε διαμερίσματα των 2, 3 δωματίων, πράγμα που σημαίνει πως πρώτα είχαμε εικόνα της λέξεως «φωταγωγός» και έπειτα της λέξεως «ορίζοντας». Το κομφούζιο που δημιουργεί στο μυαλό μια τέτοια πραγματικότητα θέλω απόψε να μοιραστώ μαζί σας με την ελπίδα να διασκεδάσετε.
Μ. Παπαδημητρίου, 25-3-2003

(*): φωταγωγός - ορίζοντας


Έργο της Μάνιας Παπαδημητρίου

Τρίτη 7 Απριλίου 2003

 
     

<    >    ^