 |
|
|
|
|
||
|
Το κρυμμένο φεγγάρι Δοκίμια-ωδές στη ζωή, καρποί της αέναης αναζήτησης του γλυκού μυστηρίου της μέσα από ένα επώδυνο, αλλά απολαυστικό ταξίδι. |
|
|||||
|
Μετά από κάθε σκοτεινή περίοδο, βγαίνουμε όλοι διστακτικά στην Μεγάλη Παραλία για να δούμε το Φως. Ήταν τόσο δύσκολη περίοδος αυτή που πέρασε, όλοι νοιώθαμε ότι η ελπίδα είχε οριστικά πεθάνει και ποτέ πια δεν θα εμφανιζόταν χαμόγελο στο πρόσωπό μας. Κι όμως, νάμαστε όλοι εκεί, να κοιτάζουμε το Φως χαμογελαστοί και να το δείχνουμε στους νεοσσούς μας που, μπορεί να μην έχουν αντιληφθεί τί ακριβώς συμβαίνει, εκπαιδεύονται όμως να απολαμβάνουν αυτές τις στιγμές. Αλλά, κάθε φορά που μαζευόμαστε μετά από μια σκοτεινή περίοδο για να αντικρίσουμε το Φως, κάποιοι λείπουν...
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2002
|
||||||
|
||||||
Επιστροφή στην κεντρική σελίδα
© 1998-2016: Κωνσταντίνος Ν. Ιωαννίδης