Ασχημάτιστο αλλά με συγκεκριμένο σχήμα

Πώς είναι δυνατόν μια τόσο ασχημάτιστη εικόνα να γεννά μέσα μου τόσο συγκεκριμένα συναισθήματα;

Σα ροκ συναυλία, που ο ξηρός πάγος που εκτοξεύουν τα μηχανήματα, γεμίζει με καπνό τη σκηνή και οι πρωταγωνιστές μένουν κρυμμένοι. Και το κοινό, περιμένει με αγωνία να διαλυθεί ο καπνός, χωρίς να είναι σίγουρο για το τί θα δει.

Εν τω μεταξύ όμως και μέχρι να διαλυθεί ο καπνός, ασχημάτισες εικόνες έρχονται στα μάτια αυτών που βρίσκονται από κάτω. Καθένας, βλέπει κάτι διαφορετικό, αν και όλοι κοιτάζουν το ίδιο ακριβώς πράγμα.

Κι όταν διαλυθεί ο καπνός, αυτό που μένει ξεκρέμαστο, γυμνό μπροστά στα μάτια των θεατών είναι αυτό ακριβώς που περίμεναν να δουν: εκπληκτικό αλλά χωρίς εκπλήξεις.

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2002

<    >    ^