Το κρυμμένο φεγγάρι
Δοκίμια-ωδές στη ζωή, καρποί της αέναης αναζήτησης του γλυκού μυστηρίου της μέσα από ένα επώδυνο, αλλά απολαυστικό ταξίδι.
 


Γιατί δεν γράφεις κάτι πιο...

 
 

Γιατί δεν γράφεις κάτι πιο... (νορμάλ, θέλει να πει, αλλά διστάζει), πιο εύπεπτο, πιο ευχάριστο για τον αναγνώστη; Ταλέντο έχεις, αλλά το σπαταλάς σε θέματα... (που δεν ενδιαφέρουν τον κόσμο, θέλει να πει, αλλά πάλι διστάζει) σε θέματα που δεν διαβάζονται εύκολα, ο σημερινός αναγνώστης έχει ανάγκη να διαβάσει ευχάριστα πράγματα, με καταλαβαίνεις;

Ο εκδότης που καθόταν απέναντί μου είχε δίκιο και, χωρίς αμφιβολία, αν είχε περισσότερη άνεση μαζί μου θα χρησιμοποιούσε διαφορετικές εκφράσεις για να μου πει αυτό που, λίγο-πολύ, έχω καταλάβει:

Ο άνθρωπος στην σημερινή εποχή δεν θέλει να διαβάζει ένα βιβλίο για να κουράζει το μυαλό του -πόσο μάλλον την ψυχή του. Πολλές φορές, ούτε εγώ το θέλω αυτό όταν διαβάζω ένα βιβλίο! Αλλά, από την στιγμή που η επιβίωσή μου δεν εξαρτάται από τις πωλήσεις των βιβλίων μου, η συγγραφή κειμένων αποτελεί μια αποτελεσματική μέθοδο εκτόνωσης για εμένα και, το κυριότερο, υπάρχουν κάποιοι «εκεί έξω» που συντονίζονται μαζί μου μέσα από τα γραπτά μου, δεν έχω λόγο να γράψω «κάτι πιο...».

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2001

 
     

<    >    ^