Το κουτί των παιδιών - 5

- Παράξενη ζωγραφιά, δε νομίζεις;

- Εμένα όμως μου αρέσει πολύ.

- Πώς όμως σου ήρθε Ρόμπερτ (το αγόρι τον κοίταξε με άγριο ύφος), ε συγγνώμη, Μουνκαΐλου ήθελα να πω. Πώς σου ήρθε λοιπόν και έκανες αυτά τα σχήματα;

- Μας ζήτησε ο δάσκαλός μας να τα κάνουμε. Ο κύριος Ισάκα Σαλιφού. Αυτός έγραψε τις λέξεις που βλέπετε κι εγώ έφτιαξα τις ζωγραφιές.

Ο γιατρός έπιασε το μέτωπό του με απόγνωση. Αυτό το παιδί δεν προσπαθούσε να τον κοροϊδέψει, ήταν πια σίγουρος γι αυτό. Οι απαντήσεις του είχαν μια συνέπεια, πίστευε απόλυτα αυτά που έλεγε για την ζωή του... μόνο που η ζωή για την οποία μιλούσε, δεν ήταν η δική του! Αναφερόταν σε ένα άλλο αγόρι από τον οικισμό Σίσαλα της Γκάνας. Ελονοσία, αναπνευστικές μολυσματικές ασθένειες, ιλαρά, πολυομελίτιδα και διφθερίτιδα βασάνιζαν το χωριό του και όσα παιδιά δεν πέθαιναν κατά την διάρκεια του τοκετού μαζί με την μητέρα τους, έμπαιναν σε μια ατελείωτη ουρά αναμονής του τέλους, χωρίς ποτέ να μάθουν γιατί ήρθαν σε αυτόν τον κόσμο ή τι διαφορετικό μέλλον θα μπορούσαν να έχουν.

<    >    ^