Δεν είναι ώρα τώρα...
[Μια μέρα πριν] - [Μια μέρα μετά]

Δεν είναι ανάγκη επειδή κάποιοι σχιζοφρενείς πυροβολούν για να διασκεδάσουν την μίζερη ζωή τους, εμείς να σταματήσουμε αυτήν την υπέροχη συζήτηση στο μπαλκόνι, πίνοντας τσάι και παρατηρώντας τις μπιγκόνιες που έχουν μεγαλώσει στην γλάστρα της βεράντας, σα να θέλουν να μας πουν κάτι.

Αυτό το κάτι, ώρες-ώρες καλύπτεται από τον ήχο των πυροβολισμών, αλλά αν συγκεντρωθώ στο όμορφο θέαμα που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μου -και αυτό το θέαμα περιλαμβάνει και εσένα αγάπη μου σε μια δεσπόζουσα θέση, δε μιλάω μόνο για την μπιγκόνια!- τότε καμία σημασία δεν δίνω σε αυτόν τον αναίτιο σαματά.

Ούτε νοιώθω την ανάγκη να δώσω προσοχή σε επίπλαστα ερεθίσματα που διεγείρουν προσωρινά τις αισθήσεις ενός ατόμου που κινδυνεύει να γίνει αναίσθητο.

Δεν είναι ανάγκη να οικτίρω τον εαυτό μου για όλα αυτά που του παραχωρήθηκαν «άνωθεν» και τον δυσκολεύουν ή τον κάνουν πρόσκαιρα δυστυχή. Την ώρα του χθεσινού οικτιρμού χάνω ουσιαστικές στιγμές σημερινής ζωής που η απώλειά τους θα γίνει αύριο λόγος περαιτέρω δυστυχίας.

Δεν είναι ώρα τώρα για επαίσχυντες στρατηγικές, στην υπηρεσία ενός αδηφάγου κυνηγιού για την επίτευξη ματαιόδοξων νικών με ημερομηνία λήξης.

Θέλω να κλείσω τα μάτια και τ' αυτιά μου για να βλέπω και ν' ακούω καλύτερα την αληθινή ζωή. Τα όμορφα, τα κρατάω σαν φυλακτά στην εσωτερική τσέπη της ψυχής μου. Δεν χρειάζεται να προκαλώ, δε με τρέφει το κόρδωμα. Και τα μαύρα που έρχονται και μου χτυπούν την πόρτα δεν χρειάζεται να τα τελαλήσω με συντριβή πριν από την ώρα τους. Όλοι θα τα δουν όταν θα έρθει η στιγμή, ακόμα κι αν εκείνη την ώρα κοιτάζουν προς την αντίθετη μεριά. Έτσι γίνεται πάντα.

Θα μείνω σε στάση να απολαύσω την αλήθεια που με ματώνει και με λυτρώνει...

[Μια μέρα πριν] - [Μια μέρα μετά]

<    >    ^