It's all about balance

Όπως έλεγε κι ο Brian πριν από πολλά χρόνια!

"It's all about balance"... έλεγε ένας Ινδός φίλος μου από τα φοιτητικά χρόνια της Αγγλίας. Κι αυτός αναζητούσε την ισορροπία στη ζωή του και χαμογελούσε με νόημα όταν τον έσπρωχνα ενώ περπατούσε. «Όχι αυτήν την ισορροπία» μου έλεγε.

Και πέρασε ο καιρός και χθες ήρθαν τα λόγια του Brian στο μυαλό μου όταν βρήκα μια κασσέττα με τραγούδια του Jerry Garcia και των Grateful Dead που μου είχε δώσει σαν αποχαιρετιστήριο δώρο πριν από δεκάξι χρόνια.

Ίσως βέβαια αυτός να είχε κάτι διαφορετικό στο δικό του μυαλό από αυτό που εγώ εισέπραξα από τα λόγια του. Αλλά βέβαια, αυτό συμβαίνει συχνά με τα λόγια των οικείων μας. Μένουν κρυμμένα βαθειά στο μυαλό και περιμένουν ένα μικρό σήμα για να αναδυθούν.

It's all about balance... Μια ιδανική ισορροπία ανάμεσα στη συνειδητοποίηση της ματαιότητας που υπάρχει στο ασταμάτητο κυνήγι φθαρτών στοιχείων επίπλαστης ποιότητας ζωής και την απόλαυση της ζωής μέσα από τις πιο μικρές εκφάνσεις της.

Πρόκειται για μια λεπτή, ευαίσθητη μάχη για την επίτευξη της ισορροπίας, που μπορεί να έχει στενάχωρα αποτελέσματα. Γιατί η συνειδητοποίηση της ματαιότητας μπορεί να οδηγήσει σε απαξίωση της ζωής, ενώ η εκβιαστική αναζήτηση της απόλαυσης μπορεί να την καταστήσει αυτοσκοπό και να σβήσει την αυθεντικότητά της.

Δεν υπάρχει χρυσός κανόνας, ούτε μυστικό επίγειας ευτυχίας. Υπάρχουν μόνο στιγμές πνευματικής καθαρότητας όπου η αλήθεια περνάει μπροστά από τα μάτια μας σαν αστέρι που πέφτει. Κι όταν χάνεται, έχει αφήσει πίσω της στιγμές συνειδητοποίησης. Κι είναι στο χέρι μας αυτές τις στιγμές να τις απαξιώσουμε ή να τις βαλσαμώσουμε και να μείνουμε κολλημένοι σε αυτές ή πάλι να τις αντιμετωπίσουμε με σεβασμό και να τις αξιοποιήσουμε για να κάνουμε το πέρασμα στη ζωή πιο ουσιαστικό.

Ρε Brian, δε νομίζω ότι εννοούσες αυτό, αλλά νάσαι καλά όπου και νάσαι!

Σημείωση: Κράτησα μέσα μου τα λόγια του Brian κι αυτός με τη σειρά μου μάλλον έχει κρατήσει μέσα του κάποια δικά μου λόγια. Κι αν έχει κρατήσει ακόμα την κασέτα που του έδωσα όταν οι σπουδές μας τελείωσαν και επέστρεψε ο καθένας στην πατρίδα του, ίσως αυτή η αποτελέσει την αφορμή για να αναδυθούν μερικά από τα λόγια μου. Ελπίζω μόνο να αναζητήσει τα νοήματα πίσω και πέρα από τους -μεταφρασμένους!- στίχους των τραγουδιών που περιλαμβάνονταν στην κασέτα υπό τον τίτλο “Greek Classical Music” (ενδεικτικά αναφέρω: Της γυναίκας η καρδιά, Στην ιστορία θα μείνει, Μια καρδιά για σένανε, Είσαι αρρώστια που δε γίνεται καλά)...

<    >    ^