Και πάλι από την αρχή...

«Κανένας δε φωτίζεται με το να φαντάζεται φωτεινά σχήματα, αλλά με το να συνειδητοποιεί το σκοτάδι. Βέβαια αυτή η δεύτερη διαδικασία είναι δυσάρεστη και επομένως ανεπιθύμητη.»
ΚΑΡΛ ΓΚΟΥΣΤΑΒ ΓΙΟΥΝΓΚ - Το Φιλοσοφικό Δέντρο

Η φωταγώγηση της ζωής μου δε θα μπορούσε να κρατήσει για πάντα, αυτό το έχω πλέον καταλάβει και καθόλου δεν με πειράζει, αντίθετα ίσως αυτό το γεγονός με λυτρώνει: το φως στην αρχή είναι εκτυφλωτικό, μετά τρεμοσβήνει και τελικά, χάνεται. Κι εκεί που το σκοτάδι με τυλίγει, νάσου εμφανίζεται στο βάθος ένας σπινθήρας που όλο και μεγαλώνει και γίνεται φως που καλύπτει τη ζωή μου. Και μετά, η ίδια αέναη διαδικασία που επαναλαμβάνεται, αλλάζοντας απλώς χρώματα κι ένταση, μέχρι που το φως στην εξώπορτα θα σβήσει παντοτινά.

Δεν συνειδητοποίησα απλώς το σκοτάδι, το σφιχταγκάλιασα και χόρεψα παθιασμένα μαζί του. Αλλά ούτε αυτό είναι η λύση...

Αναζήτησα μια ισορροπία ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι και πάνω που νόμισα ότι την βρήκα, απότομες πτώσεις και ανέλπιστες ευτυχίες με έκαναν να καταλάβω ότι αυτή η ισορροπία δεν είναι παρά μια μεσοβέζικη λύση που δε μας αφήνει να απολαύσουμε ούτε τις στιγμές ευτυχίας αλλά και ούτε αυτές του πόνου.

Γιατί, για απόλαυση πρόκειται, εμείς απλά δραματοποιούμε τα πράγματα για να μπορούμε να τα απολαύσουμε στον υπερθετικό βαθμό μέχρι που η σμίκρυνση από την απομάκρυνση θα τα επαναφέρει στις αληθινές τους διαστάσεις.

Και πάλι από την αρχή...

Μόναχο, 8 Ιουλίου 2003

ΥΣΤ. Κι αυτές οι γραμμές ισχύουν, δυστυχώς, μόνο την ώρα που γράφονται κι ίσως λίγο αργότερα. Μετά, τρεμοσβήνουν και χάνονται σαν το φως στην πρώτη παράγραφο.

<    >    ^