 |
|
|
|
|
ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ Ζούμε σε αυτό που οι προηγούμενοι αποκαλούσαν «μέλλον» και οι επόμενοι θα αποκαλούν «παρελθόν». Το μόνο που μας κρατάει συνδεδεμένους είναι οι στιγμές... |
Οι τόποι της ευτυχίας |
|||
|
Δοκίμιον περί των τόπων στο αέναο κυνήγι της ευτυχίας
Τελικά, υπάρχει άραγε ευτυχία; Και τί είναι "ευτυχία" σε τελική ανάλυση; Γιατί υπάρχουν πολύ άνθρωποι που, πριν βιαστούν να δώσουν μια απάντηση, θέλουν να έχουν εμπεριστατωμένη άποψη γύρω από τα δεδομένα του θέματος. Ο Σποκ, παραδείγματος χάριν, από το «Ταξίδι στ' Αστέρια» είναι ένας από αυτούς. Πριν απαντήσει σε μια ερώτηση, ρωτάει ο ίδιος αυτόν που του την απηύθυνε πάντα με την ίδια ατάκα "define": όρισέ μου δηλαδή τί εννοείς και μετά θα σου απαντήσω. Αλλά, το θέμα της ευτυχίας είναι πολύ σοβαρό για να το αναλύσει ένας άνθρωπος μόνο με τη λογική. Κι εξάλλου ο Σποκ, στην σειρά επιστημονικής φαντασίας όπου εμφανιζόταν, δεν ήταν γήινος, άρα δε μετράει η γνώμη του... Το θέμα λοιπόν της ευτυχίας θεωρώ ότι πρέπει κανείς να το προσεγγίζει με ανοιχτά μυαλά, ανοιχτούς ορίζοντες αλλά, πιθανότατα, κλειστά μάτια. Και με περισσό θράσος καταθέτω ταπεινά στους φίλους των ΣΤΙΓΜΩΝ αυτό που αποκαλώ «οι τόποι της ευτυχίας»:
Ο πολίτης αυτού του τόπου... Kοιτάζει τριγύρω του και παρατηρεί προσεκτικά τους άλλους ανθρώπους. Η αναζήτηση της ευτυχίας ξεκινάει όχι με αυτά που έχει ο ίδιος, αλλά με αυτά που έχουν οι άλλοι. Και σιγά-σιγά, κλέβοντας στιγμές και σημάδια από την ευτυχία των άλλων, ακόμα κι αν αυτή είναι επιφανειακή, προσωρινή ή ψεύτικη, αρχίζει να δημιουργεί έναν πυρήνα παραμέτρων που σύντομα θα μετουσιωθούν σε αναγκαίες και ενδεχομένως ιδεο-αναγκαστικές προϋποθέσεις για την επίτευξη της δικής του ευτυχίας. Προσοχή, ο κίνδυνος ελλοχεύει με τη μορφή της απληστίας που εμποδίζει την επικέντρωση στα πλέον ουσιώδη! Κι έτσι, μετά από κοπιώδη παρατήρηση, θα μπορέσει να εκτιμήσει πόσοι ευτυχισμένος είναι. Στην πραγματικότητα όμως απλώς παρατηρεί πόσο ευτυχισμένος θα φαινόταν σε έναν τρίτο που τον κοιτάζει πίσω από το παράθυρό του. Ακόμα κι έτσι όμως, μετά από μια τέτοια ανάλυση θα μπορεί τεκμηριωμένα (;) να εξηγήσει γιατί θα έπρεπε να νοιώθει ευτυχισμένος. Αυτή η ανάλυση μπορεί κάλλιστα να εξελιχτεί σε ένα ενδελεχές οικονομετρικό μοντέλο με πολλές μεταβλητές και, ακόμα καλύτερα, ψευδομεταβλητές! Είναι πιθανόν τα αποτελέσματα μιας τέτοιας ανάλυσης να μη συνάδουν με αυτό που αισθάνεται βαθειά μέσα του. Αυτός ο κίνδυνος υπάρχει. Και μη νομίζετε ότι μέσα από μια τέτοια ανάλυση θα μπορέσει να εξηγήσει γιατί, ενώ έχει πάρει πολύ καλά σκορ στις επί μέρους βαθμολογίες και έχει ικανοποιήσει ίσως και στο έπακρο τις ιδεο-αναγκαστικές προϋποθέσεις για την επίτευξη της δικής του ευτυχίας, αισθάνεται κάτι να τον πνίγει μέσα του. Συνήθης ερώτηση για έναν ευτυχισμένο αυτής κατηγορίας: Προτεινόμενη απάντηση: Πώς προσεγγίζεται αυτός ο τόπος;
Ο πολίτης αυτού του τόπου... Δεν έχει πλέον την ανάγκη να εξαρτά την ευτυχία του από το πόσα έχει σε σχέση με τους άλλους... το πόσα έχει από μόνο του, του αρκεί. Το ποσοτικό στοιχείο έχει πάντως υποχωρήσει αισθητά. Αισθάνεται πιο δυνατός, πατά πιο γερά στα πόδια του, τα δικά του πόδια, ακόμα κι αν ρίχνει κλεφτές ματιές στα πόδια των άλλων. Κοιτάζει τον καθρέφτη και βλέπει τον εαυτό του. Σαν επιβεβαίωση περισσότερο, δύσκολα μπορεί να αλλάξει η αίσθηση ευφορίας για όλα αυτά που συνθέτουν την ευτυχία του. Σε κάθε περίπτωσή όμως, πρόκειται για τη δική του ευτυχία, ακόμα κι αν είναι σε κάποιον βαθμό επίπλαστη. Συνήθης ερώτηση για έναν ευτυχισμένο αυτής κατηγορίας: Προτεινόμενη απάντηση: Πώς προσεγγίζεται αυτός ο τόπος;
Ο πολίτης αυτού του τόπου... Περπατάει στον δρόμο -της ζωής- χωρίς να τρεκλίζει... κινείται θα ήταν πιο σωστή λέξη γιατί δεν πρέπει σε καμια περίπτωση να τίθενται εκ των προτέρων εκτός του κόσμου αυτού όσοι μετακινούνται σε αναπηρικές πολυθρόνες ή έχουν σώμα που είναι ακίνητο, όχι όμως και ακίνητη ψυχή... Νοιώθει την ομορφιά της ζωής να αναβλύζει μέσα του. Δεν την βιάζει, δεν τη μετράει. Δεν μεμψιμοιρεί ότι κάποτε θα τελειώσει, αυτό βέβαια δεν του στερεί τη γλυκειά απόλαυση της αγωνίας μήπως την στερηθεί. Κάθε στιγμή είναι Έτοιμος, Ευλογημένος που αξιώθηκε να αισθανθεί έστω και για μια στιγμή αυτό το μεγαλείο. Δεν νοιώθει μόνος. Δεν είναι μόνος. Έχει τον Ουρανό πάνω του, τους αγαπημένους δίπλα του, την Αλήθεια μέσα του. Προσέχει τα βήματά του, αλλά όχι μέχρι του σημείου που να στερείται την αίσθηση της ελευθερίας. Είναι όμορφος αυτός ο τόπος και ίσως όλοι κάποια στιγμή βρέθηκαν εκεί. Οι περισσότεροι όμως δεν έμειναν εκεί, ίσως επειδή δεν μπορούσαν να πιστέψουν στην ευτυχία τους και βιάστηκαν να επιστρέψουν, υπακούοντας στα αγωνιώδη κελεύσματα αυτών που βιάστηκαν με περισσή αγωνία να τους φωνάξουν κοντά τους, στον «κόσμο». Κι εγώ έχω βρεθεί σε αυτόν τον τόπο και ομολογώ ότι, τον τελευταίο καιρό τα βήματά μου με οδηγούν εκεί πιο συχνά. Αλλά δεν είμαι πολίτης αυτού του τόπου, αλλού ανήκω. Κι όταν γυρνάω στην καθημερινή ζωή, αντικρύζω τα αγαπημένα μου πρόσωπα με πιο καθαρό βλέμμα. Συνήθης ερώτηση για έναν ευτυχισμένο αυτής κατηγορίας: Δεν υπάρχουν ερωτήσεις σε αυτό το στάδιο, ούτε απαντήσεις υπάρχουν! Δεν τις χρειάζονται όσοι βρίσκονται εκεί... Αν μπουν στην διαδικασία των ερωταπαντήσεων, θα χάσουν πολύτιμο χρόνο από την απόλαυση της ευτυχίας. Πώς προσεγγίζεται αυτός ο τόπος; ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Βίωσα τον πόνο, στην πραγματικότητα δεν έχω σταματήσει ποτέ να τον βιώνω γύρω μου, δίπλα μου, μέσα μου. Αλλά, δεν προτίθεμαι να αφήσω την -απίστευτα σκληρή ώρες-ώρες, το αναγνωρίζω- πραγματικότητα να μου στερήσει την ευτυχία της ζωής... |
||||
|
||||
Ο κόσμος όπου «η ευτυχία είναι κρυμμένη πίσω από το παράθυρο»
Ο κόσμος όπου «η ευτυχία φαίνεται μέσα από τον καθρέφτη»
Ο κόσμος όπου η ευτυχία... είναι αυτό που νοιώθεις!