|
|
Έρημος 2:
Όταν η καλή μου φίλη Έφη Γανιάρη μου έστειλε πριν από αρκετούς
μήνες φωτογραφίες από την πρώτη της «απόβαση» στο κέντρο της Σαχάρα,
στον Τροπικό του Καρκίνου στη Νότιο Αλγερία, δημιουργήθηκε στο site μου
μια μικρή σε όγκο -αλλά μεγάλη, νομίζω, σε ουσία- ενότητα υπό τον τίτλο
«Έρημος». Αρχικός σκοπός μου τότε ήταν να επενδύσω αυτές τις υπέροχες
φωτογραφίες με ποιήματα ή δοκίμια. Μετά από αρκετές άκαρπες
προσπάθειες, αποδέχτηκα το γεγονός ότι το υπέρμετρο ντύσιμο με λέξεις
ξεγύμνωνε αυτές τις φωτογραφίες από βαθύτερες προσωπικές εικόνες που
ο καθένας μπορούσε να προσλάβει αντικρίζοντάς τες.
Πρόσφατα, η Έφη «ξαναχτύπησε», στέλνοντάς μου τη δεύτερη φωτογραφική
της σοδειά από την έρημο της Σαχάρας και επιτρέποντάς μου και πάλι (ευχαριστώ
πολύ για την τιμή, Έφη!) να τις χρησιμοποιήσω «κατά το δοκούν». Αυτή τη
φορά, μόλις διάβασα το σύντομο επικαλυπτκό κείμενο που συνόδευε τις
φωτογραφίες, δεν χρειάστηκε καθόλου να το σκεφτώ: η βουβή δύναμη αυτών
των φωτογραφιών ξεχειλίζει όταν πλαισιώνεται από τα λόγια της
δημιουργού. Ο λόγος στην Έφη Γανιάρη:
|
|
Είναι το πρωτόγνωρο ταξίδι, είναι η ικανοποίηση από μια αναπάντεχα
όμορφη φωτογραφία, είναι ο κεραυνοβόλος έρωτας που, όπως λένε, χτυπάει
όσους γνωρίζουν την Ερημο, δεν ξέρω τι από όλα ή αν είναι όλα μαζί...
Αυτό που ξέρω είναι ότι μεταμορφώνομαι, από μέσα προς τα έξω.
Αυτό που λείπει για να ολοκληρωθεί ο κύκλος είναι η τελική κλωτσιά που
θα με πετάξει έξω από το Σύστημα. Επειδή είναι δύσκολο, μάλλον
ακατόρθωτο, να δώσω εγώ στον εαυτό μου κλωτσιά, (ο Θεός μας εξόπλισε με
AKSPS, δηλαδή Αnti-Kick Self-Protection System), περιμένω να μου τη δώσουν άλλοι.
Έκανα μια επιλογή από, διαφορετικές από πέρυσι, αντιπροσωπευτικές
φωτογραφίες.
Φέτος γνώρισα άλλες πτυχές της Σαχάρας και έμαθα ότι η συγκεκριμένη
έρημος καλύπτεται από αμμόλοφους μόνο κατά 10%. Perception versus reality. Υπάρχουν
βουνά, οροπέδια, γεωλογικά και ιστορικά προστατευόμενες περιοχές.
Υπάρχουν πουλιά, φυτά και, αραιά και πού, νερό. Θολό αλλά ξεδιψαστικό.
Το άρμα που θα φαίνεται είναι Μυκηναϊκό. Η πέτρα με τα σχέδια δεν είναι
μπατίκ, είναι απολίθωμα θαλάσσιων σκουληκιών που υπήρχαν ένα
εκατομμύριο χρόνια πριν, όταν η Σαχάρα ήταν στο βάθος του ωκεανού. Η
κόκκινη και η μπλε τσαγιέρα δεν είναι απλά δοχεία, είναι σκεύη
πολύτιμα κι ευλογημένα.
Καλό "ταξίδι"
Έφη
|
