Αυτά που μoυ δίνουν ελπίδες

     
 

Ακόμα και αυτήν την περίοδο, που έχω απόλυτη ανάγκη να συμβεί ένα θαύμα, που στρέφω πολύ συχνά στον ουρανό τα μάτια μου και προσεύχομαι γι αυτό (και προσευχή χωρίς πίστη, δε νοείται...), δε μπορώ να δεχτώ ότι η ελπίδα (που αποτελεί ένα βήμα πριν την επίκληση για θαύμα) είναι απλά μια ρομαντική έκφανση ζωής που την ανακαλούμε μόνο όταν όλα τα άλλα έχουν γκρεμιστεί.

Και στις πιο μαύρες στιγμές, υπάρχουν μικρά πράγματα τριγύρω μου από τα οποία αντλώ ελπίδα. Καταγράφω μερικά από αυτά:

Όταν αρχίζει να πιστεύει κανείς στα θαύματα, δεν απομένει καμιά ελπίδα στην ελπίδα.

Ζοζέ Σαραμάγκο, από το βιβλίο
«Η χρονιά που πέθανε ο Ρικάρντο Ρέις»

 
     

>>