 |
|
|
|
|
||
|
Το κρυμμένο φεγγάρι Δοκίμια-ωδές στη ζωή, καρποί της αέναης αναζήτησης του γλυκού μυστηρίου της μέσα από ένα επώδυνο, αλλά απολαυστικό ταξίδι. |
|
|||||
|
Τον τελευταίο καιρό έχω κουραστεί από τις προσπάθειες που καταβάλλω να αισθάνομαι ξεκούραστος. Αφού δεν είμαι, αναρωτιέμαι, γιατί να προσπαθώ να πείσω το εαυτό μου οτι αισθάνομαι έτσι; Μήπως για να προσφέρω στον εαυτό μου την ψευδαισθησία οτι είμαι απόλυτα υγιής και ανάλαφρος να πετάξω όπου επιθυμώ; Βιταμίνες και επιθέματα στην υπερησία άντλησης ελπίδων. Και «προσεκτική ζωή» χωρίς έστω και μικρές υπερβάσεις... για υπερβολές δε συζητάμε καν! Και με όλες αυτές τις ουσίες και τους περιορισμούς στην διατροφή και την πόση, μένει ένα υγιέστερο (;) πλάσμα που μπορεί τελικά να μην το αναγνωρίζω: παν μέτρον άριστον, έλεγαν αυτοί που φαντάζουν αξεπέραστοι... Αν αφαιρεθούν οι χημικές δηλητηριάσεις του οργανισμού (η υπερκατανάλωση αλκοόλ περιλαμβάνεται...) που είναι ασφαλώς εκτός συζήτησης για το μυαλό που κουβαλάω, αναρωτιέμαι: το ρητό των αρχαίων δεν περιλαμβάνει και τις εκφάνσεις μιας άλλης πιο ροκ ζωής με μέτρο; |
||||||
|
||||||
Επιστροφή στην κεντρική σελίδα
© 1998-2016: Κωνσταντίνος Ν. Ιωαννίδης