Δοκίμιον περί της αρρώστιας

Κι αν η αρρώστια δεν είναι απλώς μια βλάβη του βιολογικού μηχανισμού αλλά κάτι άλλο διαφορετικό; Αλλάζει άραγε τίποτα; Επί της ουσίας, μάλλον όχι. Αλλά η εμβάθυνση πάντα έχει ενδιαφέρον σε θέματα που απασχολούν την ανθρώπινη φύση επειδή ακριβώς της καταδεικνύουν με εμφαντικό τρόπο οτι ο άνθρωπος δεν είναι το κέντρο του κόσμου αλλά ένα γρανάζι σε έναν ευρύτερο μηχανισμό. Σε τελική ανάλυση πρόκειται απλώς για ένα πνευματικό παιχνίδι χωρίς νικητή.

Αν λοιπόν η αρρώστια είναι
- Ένα τεστ πίστης που διαχωρίζει τους αμνούς από τα ερίφια.
- Μια παροχή Άνωθεν που μαλακώνει τον ανθρώπινο εγωισμό και απελευθερώνει ευεργετικές δυνάμεις που βρίσκονται σε ύπνωση.
- Μια σκληρή τιμωρία για αμαρτίες αλλοτινές άλλων η ημών των ιδίων σε άλλο περιβάλλον (και για τους μυθοπλάστες) και σε άλλες εποχές/ζωές.
- Ένας έλεγχος λειτουργίας του κατασκευαστή του ανθρώπινου οργανισμού για την εξέλιξη του μοντέλου.
- Μια δοκιμασία για την διαπίστωση της βαθύτερης άδολης αγάπης.
- Μια σαδιστική άσκηση πόνου διεστραμμένων νοών.

Προσώρας πλησιάζω δύο βήματα προς τη μεριά της Αλήθειας, αλλά λίγο αργότερα απομακρύνομαι τρία. Κι όσο μεγαλώνει η χαρά όταν πλησιάζεις την αλήθεια, τόσο μεγαλώνει ο πόνος όταν απομακρύνεσαι από αυτήν και μένεις μόνος με το αντικείμενο της έρευνας…

^