Το κρυμμένο φεγγάρι
Δοκίμια-ωδές στη ζωή, καρποί της αέναης αναζήτησης του γλυκού μυστηρίου της μέσα από ένα επώδυνο, αλλά απολαυστικό ταξίδι.
 


Υπάρχει ζωή πριν από το Θάνατο;

 
 

Ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια… αιώνες χαμένοι στην αναζήτηση μιας απάντησης στη θεμελιώδη ερώτηση: «υπάρχει ζωή μετά το θάνατο»;

Απλοί άνθρωποι του λαού και παρα-μορφωμένοι επιστήμονες αγωνίζονται να βρουν την απάντηση χωρίς ελπίδα να το πραγματοποιήσουν: το χρονικό μιας προ-αναγγελθείσης αποτυχίας, τουλάχιστον αν η απάντηση πρέπει να υποστηριχθεί από αδιάσειστα στοιχεία ώστε να μη χωρά αμφιβολία.

Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό δίλημμα ή μια πονηρή ερώτηση από την απάντηση της οποίας θα εξαρτηθεί η στάση ενός ατόμου στη ζωή του; Αν δηλαδή δεν υπάρχει μετά-θάνατον ζωή, δεν υπάρχει κανένας λόγος να στερείται κάποιος αγαθά -έστω και «απαγορευμένα»- στην επίγεια ζωή ενώ στην αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να προσέξει τη συμπεριφορά του αφού ένα μάτι τον ελέγχει από ψηλά (και ίσως τον βαθμολογεί...).

Και με αυτές τις διεργασίες και συζητήσεις, περνά η ζωή και φτάνουμε ένα βήμα πριν από πόρτα εξόδου χωρίς να έχουμε την απάντηση που αναζητούσαμε. Μια ζωή γεμάτη αγωνίες που αποτραβούσαν το ενδιαφέρον από την καθημερινή δραστηριότητα και το μετέθεταν σε κάτι άυλο, ασχηματοποίητο, αβέβαιο.

Κι από την άλλη πλευρά, ο θάνατος είναι το μόνο ιατρικά αδιαμφισβήτητο και αναντίρρητο γεγονός από καταβολής κόσμου. Και ό,τι θα μπορούσε να είναι η ζωή με απλή, κοινή λογική είναι το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τη στιγμή που θα έρθει τα αναπότρεπτο τέλος.

Υπάρχει ζωή πριν από το Θάνατο; * Αυτή η ερώτηση μπορεί να εξαρτηθεί από την πορεία του καθενός μέχρι να ανοίξει την τελευταία πόρτα και να προχωρήσει στο άγνωστο.



* Is there life before death?
Από Graffiti σε τοίχο του Belfast.

 
     

^