Αντικατοπτρισμοί των ονείρων μου

Είδωλα μετέωρα, εικόνες αναστραμμένες, πρόσωπα παραμορφωμένα εμφανίζονται παιχνιδιάρικα μπροστά στα μάτια μου και με προκαλούν. Αποκλίνουν από αυτό που είχα καταρχήν συλλάβει στο μυαλό ή την καρδιά μου αλλά έχουν μια μυστικοπαθή γοητεία που δε μπορώ να αγνοήσω. Προσπαθώ να φέρω στη μνήμη το αρχικό όνειρό μου, αλλά συχνά αυτό δεν είναι δυνατόν, έχει γίνει πλέον κοσμική βοή σα μουσικό κομμάτι που συνέθεσα χθες σε κατάσταση μέθης από το οποίο σήμερα έχει μείνει μόνο το κουπλέ κι αυτό εντελώς αλλαγμένο. Η λύπη για την απώλεια του αρχέγονου υλικού υποχωρεί μπροστά στην αποκάλυψη μιας καινούργιας μορφής δημιουργίας που μπορεί καμία σχέση να μην έχει με την αρχική αλλά κρατά το ενδιαφέρον μου ολοζώντανο.

Είμαι παντοτινός σκλάβος του ονείρου μου, αλλά αυτό μεταμορφώνεται και κάθε στιγμή που αντικατοπτρίζεται μπροστά στα μάτια μου, φαντάζει διαφορετικό.

Το αρχικό μου όνειρο δε θα χαθεί, θα μείνει φυλαγμένο στη βιβλιοθήκη του Σύμπαντος και ανύποπτα, κάποια στιγμή κάποιος άλλος στην άλλη άκρη του κόσμου θα το κατεβάσει από τα ράφια συγκινημένος με αυτό που δημιούργησε.

Δύστυχε, δεν ήταν δικό σου αυτό... ούτε δικό μου όμως ήταν!

^