 |
|
|
|
|
||
|
Το κρυμμένο φεγγάρι Δοκίμια-ωδές στη ζωή, καρποί της αέναης αναζήτησης του γλυκού μυστηρίου της μέσα από ένα επώδυνο, αλλά απολαυστικό ταξίδι. |
|
|||||
|
Όποιος δεν έχει σκύλο, βγαίνει για κυνήγι με το γάτο, διάβασα σε κάποιο βιβλίο του Ζοζέ Σαραμάγκου. Από αδιαφορία, έλλειψη νεύρου ή στόχων μένεις άβρεχτος από το Νερό της Ζωής και κατρακυλάς στην απάθεια, στην επιλογή της ουσιαστικής μοναξιάς, ακόμη κι αν είσαι περιτριγυρισμένος από κόσμο, φωνές και γέλια. Βλέπεις τις ευκαιρίες να κάνεις ένα μικρό, έστω, βήμα να περνάνε σαν μεταναστευτικά πουλιά πάνω από το κεφάλι σου και να απομακρύνονται (για πάντα;). Κι όταν τα πουλιά-ευκαιρίες έχουν απομακρυνθεί, παίρνεις σφυρίζοντας αδιάφορα το γάτο σου και βγαίνεις για κυνήγι. ΥΣΤ. Ευχαριστώ Snow που έμεινες ακίνητος με τα γυαλιά ηλίου για τόσο, όσο χρειαζόταν για να τραβήξω τη φωτογραφία... |
||||||
|
||||||
Επιστροφή στην κεντρική σελίδα
© 1998-2016: Κωνσταντίνος Ν. Ιωαννίδης