De Docta Ignοrantia ^*

Σε ένα ολοσκότεινο περιβάλλον, περπατώ σκουντουφλώντας σε πεσμένα σώματα άλλων που μετά από κοπιώδη αλλά, προφανώς, ατελέσφορη αναζήτηση, έγειραν και βασίλεψαν αποκαμωμένοι από την προσπάθεια.

Κάπου-κάπου αναλαμπές στιγμιαίας διάρκειας κάνουν την εμφάνισή τους στον ολοσκότεινο ουρανό και μετά εξαφανίζονται και ξεχνιούνται. Αυτές οι λάμψεις αφήνουν πίσω τους εκλάμψεις υποτιθέμενης γνώσης που λίγο αργότερα είναι πια ολοσχερώς χαμένη στο σκοτάδι και προοικονομούν την τελική εγκατάλειψη του νου...

Τόσος κόπος για να κερδηθεί γνώση που αφήνει παγερά αδιάφορο το σύμπαν: άρα, προς τί αυτό το αδιάκοπο κυνήγι; Η λόγια άγνοια συναντά την ιερή γνώση, σφιχταγκαλιάζονται και κλείνουν πονηρά η μία το μάτι στην άλλη:
Η αλήθεια έχει αξία στη ζωή, όχι η γνώση.

(*) Περί της λογίας άγνοιας
De docta ignorantia: Πραγματεία του Γερμανού ιερωμένου Nikolaus von Cusa, εκλατινισμένα Nicolaus Cusanus (1401-1464), φιλόσοφου, μαθηματικού, καρδινάλιου του Μπρίξεν (Brixen) και ικανού πειραματικού επιστήμονος, στην οποία υποστηρίζει ότι η ανθρώπινη γνώση είναι μόνο υποθετική και η ανθρώπινη σοφία έγκειται στην αναγνώριση της άγνοιας.

^