Αμπελοφιλοσοφίες πριν από το ταξίδι

Ως κύτταρο -έστω και μικρό, ασήμαντο- της Παγκόσμιας Ζωής συμμετέχω εκών-άκων στα τεκμαιρόμενα του Συνολικού Μηχανισμού που γυρνάει τη ρόδα του σύμπαντος. Μέσα μου υπάρχουν σε μικρογραφία οι Παγκόσμιες Δυνάμεις, αλλά πιθανότατα σε ύπνωση. Και η Υπέρτατη Δύναμη του κόσμου, κι αυτή υπάρχει μέσα μου κάπου καταχωνιασμένη. Ακόμη κι αν ορισμένες φορές -συχνά, παλαιότερα- απολάμβανα τον κλυδωνισμό της ισορροπίας της φύσης μέσα στο μικρόκοσμό μου, όσο μεγαλώνω χάνω σταδιακά τη διάθεση για ανατροπές από τα ειωθότα που χαράζουν το «έχειν καλώς» της κοινωνίας.

Παλαιότερα, από τη στιγμή που δεν έβλεπα και δεν αντιλαμβανόμουν το Συμπαντικό Νόμο, δεν έβλεπα κανένα λόγο για να τον σέβομαι. Τι ειρωνεία, τώρα που συμβιβάζομαι σιωπηλά θεωρούμαι ώριμος, κάτοχος του «γνώθι σ' αυτόν». Τι να την κάνω αυτή την κατοχή αφού δεν ορίζω τίποτα;

Δηλώνω ευτυχής μέσα από τη φθοροποιό εξέλιξή μου. Στοιχειώνω μέσα από την ανάλυση στοιχείων που αναφέρονται σε κύματα ζωής «εκτός μου».

Σταθερότητα και στασιμότητα: και τα δύο από «στα» αρχίζουν και έχουν έντεκα γράμματα.

Διαλέγετε και παίρνετε...

Μη πάει το μυαλό σας στο κακό (;). Για ταξίδι στην ιεραποστολή του Κογκό ετοιμάζομαι...

^