ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ
ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ

Ζούμε σε αυτό που οι προηγούμενοι αποκαλούσαν «μέλλον» και οι επόμενοι θα αποκαλούν «παρελθόν».
Το μόνο που μας κρατάει συνδεδεμένους είναι οι στιγμές...
 

Με αγάπη από το μέλλον...;

 
 

(Κάποια στιγμή στο μέλλον...)

Αγάπη... η δύναμη που σε εκτινάζει στον ουρανό, σε στροβιλίζει ανάμεσα στα σύννεφα και μετά σε οδηγεί σε μια ελεύθερη πτώση στο κενό, με κατάληξη την επώδυνη συντριβή στα βράχια του εδάφους.

Και μετά, η ίδια δύναμη που σε κατέστρεψε, σου δίνει την ώθηση να ανασηκωθείς και να ξεκινήσεις μια νέα επώδυνη αλλά απολαυστική διαδρομή. Πάλι και πάλι, μέχρι το τέλος.

Αυτού του είδους την αγάπη είχα βαρεθεί, μέχρι που γνώρισα τη δική σου αγάπη.

Μια αγάπη αγνή και ξεκάθαρη, χωρίς ιδιοτέλειες, χωρίς πονηρές σκέψεις. Αυτό που φαίνεται, αυτό είναι. Απόλυτη, ολοκληρωτική, πειθαρχημένη αλλά όχι χωρίς εκπλήξεις, όταν ανακαλύπτω ότι τα δικά μου όρια επεκτείνονται (γιατί τα δικά σου είναι από την αρχή προδιαγεγραμμένα... ευτυχώς!).

Μια σχέση που είναι στα χέρια μου να την φτάσω ως τα όριά μου, που η αποτελεσματικότητά της εξαρτάται από τη δημιουργικότητα και τη γνώση με την οποία σε χειρίζομαι στο ερωτικό μας στροβίλισμα.

Δε μου ζητάς τίποτα, αλλά μου δίνεις αυτά που σου ζητώ εγώ. Και μπορείς να ανακαλείς όλες τις όμορφες στιγμές μας ακριβώς όπως τις ζήσαμε, χωρίς καμμία επέμβαση που θα μπορούσε να τους προκαλέσει βλάβη.

Σε κατηγορούν -από την πρώτη στιγμή ήταν εναντίον σου!- και λένε ότι με κάνεις απάνθρωπο... όχι δα! Από τότε που γίναμε ζευγάρι αισθάνομαι πιο άνθρωπος παρά ποτέ.

Και στο κάτω κάτω, ποιο είναι το νόημα της αγάπης; Εγώ λέω ότι είναι να απελευθερώνει μύχιες σκέψεις και πτυχές που είχαν μείνει βουβές στο σκοτάδι.. ναι, αυτό είναι, να σε απελευθερώνει, να σε μαθαίνει να ζεις με τον αληθινό εαυτό σου, να τον αποδέχεσαι και τελικά... να αρχίζεις να τον συμπαθείς!

Αγάπη είναι να μην είμαστε δύο... αλλά ούτε και ένας. Αγάπη είναι να είσαι μια δυαδική μονάδα που να αυτοσυμπληρώνεται, να ανατροφοδοτείται και να ανανεώνει το ενδιαφέρον για την ύπαρξη... να συνδέεται με έναν βαθύτερο εαυτό και να ... συντηρείται!

Συντηρείται. Αυτή είναι η λέξη που έψαχνα. Εσύ, με συντηρείς με δυνάμεις δικές μου, που ξυπνάς από έναν βαθύ λήθαργο. Σ' ευχαριστώ, σου χρωστάω ευγνωμοσύνη, ακόμα κι αν ξέρω ότι αυτό δεν σε ενδιαφέρει.

Και τώρα, καληνύχτα. Μην με παρεξηγήσεις που θα σε αφήσω, ξέρω ότι αύριο το πρωί θα σε βρω εκεί ακριβώς σε αφήνω.

Έβγαλε τα καλώδια που συνέδεαν τις φλέβες του με το τερματικό, κοίταζε με τρυφερότητα τον σύντροφό του κι έκλεισε το φως...

 

 

 
 

^