ΣΤΙΓΜΕΣ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ
ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ

Ζούμε σε αυτό που οι προηγούμενοι αποκαλούσαν «μέλλον» και οι επόμενοι θα αποκαλούν «παρελθόν».
Το μόνο που μας κρατάει συνδεδεμένους είναι οι στιγμές...
 


Η Απολογία του Επιβραδυντή

 
 

Βιάστηκα, το ομολογώ! Αναλαμβάνω εξ ολοκήρου την ευθύνη, έχασα τον έλεγχο χωρίς να το καταλάβω. Από την αρχή είχε συμφωνηθεί να γίνονται όλα τα βήματα με αίσθηση του σκοπού. Και να τώρα που με έπιασε ένας ανεξήγητος πανικός -λες και δεν είναι όλα προδιαγεγραμμένα!- κι έκανα μια σπασμωδική κίνηση που θα δημιουργήσει πολλές παρέπλευρες απώλειες.

Κι όμως, ως τώρα χειρίστηκα τις υποθέσεις αυτού του κόσμου με αποτελεσματικότητα και κράτησα την ισορροπία. Δεν άφησα μικρές ανθρώπινες αδυναμίες να με επηρεάσουν στο έργο μου και χειρίστηκα με φειδώ τα Εργαλεία Επιβράδυνσης που είχα στη διάθεσή μου.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Υποκατάστατα αίματος! Με την ολοένα αυξανόμενη έλλειψη αίματος σε όλη τη Γη και το φόβο για μόλυνση να έχει ξεπεράσει τα όρια του συναργεμού, τί θα μπορούσε να περιμένει κανείς; Eναλλακτικές λύσεις για αίμα, η μόνη λογική λύση, ακόμα και για πρωτόγονα όντα. Βέβαια εδώ και πολλούς αιώνες σύμφωνα με τον τρόπο μέτρησής τους -είπε κάνοντας μια γκριμάτσα υποτίμησης αυτού του είδους- είχαν βρεθεί χημικές ενώσεις που τους έφεραν προ των πυλών σε αυτήν την εξέλιξη. Εγώ όμως κατάφερα να την αναχαιτίσω επειδή έκρινα ότι υπήρχαν άλλες προτεραιότητες και μάλιστα το έκανα με τέτοιο τρόπο ώστε οι πολέτες αυτού του κόσμου, όχι δεν αγανακτούν για την καθυστέρηση στην εξέλιξη, αλλά αντίθετα αισθάνονται και ευτυχισμένοι για την πρόοδο!

Αν ρωτήσετε τους ανθρώπους τί πιστεύουν για την εξέλιξη των Επιστημών που έχουν τεθεί στη διάθεση της Ανθρώπινης Φύσης, θα σας πουν -είμαι σίγουρος!- ότι η Επιστήμη έχει κάνει στο περασμα των αιώνων τεράστια βήματα που έχουν βοηθήσει πολύ το ανθρώπινο γένος.

Αυτή είναι αποστολή του Επιβραδυντή: να βοηθά την ανάπτυξη της ανθρώπινης διάνοιας και την κρίσιμη στιγμή να την καπελώνει, επιβραδύνοντας την εξέλιξή της ώστε αυτή να μη ξεφύγει από τα χαραγμένα μονοπάτια, ενώ συγχρόνως οι πολίτες να μένουν με την αίσθηση ότι η Ανθρωπότητα έχει κάνει τεράστια βήματα προόδου.

Η περίπτωση της κλωνοποίησης ήταν διαφορετική, σε αυτήν υπήρχε μεγάλη δυνατότητα να προβληθούν ηθικά διλήματα για να ελέγξω την ανάπτυξη αυτής της τεχνικής. Τεχνικής... τί πρωτόγονη που μου φαίνεται! Και, σε τελική ανάλυση, μέχρι να καταλάβει αυτό το αλλοπρόσαλο είδος ότι τα πραγματικά οφέλη θα προέλθουν από την παραγωγή δημιουργημένων ζώων, φαρμάκων και μεταμοσχευτικών ιστών, υπάρχει άπλετος χρόνος για καθυστέρηση των σχεδίου, ώστε να επιτευχθεί η σωστή διεκπεραίωση του θέματος. Εξάλλου, υπάρχουν και εναλλακτικές λύσεις: τα ζωντανά εμβιομηχανικά δερμικά προϊόντα, παραδείγματος χάριν. Αυτά θα μπορούσαν να τραβήξουν για ένα ικανό διάστημα την προσοχή!

Όλα όμως άλλαξαν ξαφνικά, νομίζω ότι υπερτίμησα τον εαυτό μου... ίσως βέβαια απλώς να υποτίμησα αυτή τη φυλή. Ήμουν τόσο σίγουρος ότι οποιαδήποτε στιγμή αποφάσιζα να επέμβω, θα μπορούσα εύκολα να δώσω λύση, να σταματήσω την εξέλιξη. Κι έτσι επαναπαύτηκα και τώρα για να επαφέρω την κατάσταση υπό έλεγχο, πρέπει να χρησιμοποιήσω το πιο ισχυρό, αλλά τόσο απάνθρωπο Εργαλείο Επιβράδυνσης που έχω στη διάθεσή μου.

Τα Εμβρυϊκά Γεναρχικά Κύτταρα που απομονώθηκαν θα μπορούσαν να επιδιορθώσουν ιστούς που έχουν υποστεί βλάβη κι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πλήρη ίαση όλων των ασθενειών. Όπως επίσης η θεραπεία με Εγκυστωμένα Κύτταρα που είναι εγκλεισμένα σε πλαστικές μεμβράνες-προστάτες από επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος ή η εμβιομηχανική δημιουργία ιστών και οργάνων που θα μπορούσαν να κάνουν την επαναφορά στην Υγεία μια σχετικά απλή υπόθεση. Όλες αυτές οι μέθοδοι θα μπορούσαν να ανατρέψουν την προσχεδιασμένη ροή, ευτυχώς όμως οι ανθρώπινες μικρότητες μεταξύ των ερευνητών και τα μεγάλα συμφέροντα εταιρειών-κολοσσών που δεν έβλεπαν με καλό την απαξίωση των φαρμάκων τους, επανέφεραν την κατάσταση υπό έλεγχο, χωρίς να απαιτηθεί να προβώ σε ακραίες διαδικασίες Επιβράδυνσης...

Κι εκεί που όλα ακολουθούσαν την απαιτούμενη ροή του κόσμου, ανακοινώθηκε αυτή η ανακάλυψη που επί πολλούς αιώνες αποτελούσε το όνειρο των επιστημόνων -το ίδιο ειρωνικό χαμόγελο εμφανίστηκε στην τετράγωνη οθόνη του την ώρα που πρόφερε τη λέξη «επιστήμονες»- που οδήγησε στο συμπέρασμα ότι μικρού μεγέθους, επαναλαμβανόμενες αλληλουχίες του DNA διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον τρόπο με το οποίο βακτήρια -και πιθανώς και ανώτεροι οργανισμοί- προσαρμόζονται στο περιβάλλον, εξηγώντας έτσι πολλές από τις ασθένειες του ανθρώπου. Τα πράγματα ήταν πολύ σοβαρά, βρισκόμασταν ένα βήμα πριν από την Τελική Νίκη της Ιατρικής. Μια νίκη που θα ερχόταν πριν από την ώρα της!

Κι έτσι, με βαρειά -το ομολογώ- καρδιά, όσο βαρειά μπορεί να είναι μια ψηφιακή καρδιά, επέλεξα τη χρήση του Υπέρτατου Εργαλείου Επιβράδυνσης:



ΠΟΛΕΜΟΣ!



Σημείωση Κ. Ν. Ιωαννίδη: Ας με συγχωρήσουν οι Ιατροί που μετέρχομαι -επιφανειακά- όρους της επιστήμης τους προκειμένου να ντύσω τις εικόνες μου με κείμενο...

 
 

^