Θα λέω αλήθεια

Στον φίλο κι αδελφό μου που είμαστε δίπλα από τότε που αρχίσαμε να αισθανόμαστε οτι η ζωή δεν τελειώνει στην εξώπορτα του σπιτιού μας, θα λέω οτι την ώρα της μεθυσμένης μέθεξης ένιωσα την αξία της αληθινής φιλίας που θα κρατήσει για πάντα και θα λέω αλήθεια.

Στη Γυναίκα της Ζωής μου θα λέω οτι χωρίς αυτήν το άλλο μου μισό θα σερνόταν στα χώματα της μη-ζωής και θα λέω αλήθεια.

Στον Πνευματικό μου Πατέρα στο Άγιον Όρος θα λέω οτι, την ώρα της Ιερής Ησυχίας, άκουσα πεντακάθαρα τη φωνή της Αλήθειας κι ένιωσα το μεγαλείο του Θεού και θα λέω αλήθεια.

Στο άνθρωπο του μόχθου και της αγωνίας για την αυριανή ημέρα της οικογένειάς του θα λέω με κρυφά δάκρυα οτι ο πόνος του είναι και πόνος μου και θα λέω αλήθεια.

Στα παιδιά μου που με κοιτάνε με μάτια που καίνε ζητώντας απαντήσεις που δε μπορώ να δώσω, θα λέω οτι δεν ξέρω την απάντηση αλλά Πιστεύω και δεν χάνω την πίστη μου ποτέ, όσο κι αν δυσκολεύουν τα πράγματα και θα λέω αλήθεια.

Κι αυτή την ώρα, αλήθεια λέω...

Η φωτογραφία (του Χρήστου Γκίκα) είναι από μια εκκλησία της Αφρικής τον Οκτώβριο του 2010 μπροστά στην Αγία Ισιδώρα... το όνομα με κυνηγάει!

^