Μια βροχή σαν αυτή που περιμένω

Μια βροχή περιμένω. Καθαρτική. Που να με κάνει λούτσα. Κι εγώ, να μην μπορώ να κρυφτώ για να προφυλαχτώ από την ορμή της.

Μια βροχή που θα κρύβει τα δάκρυά μου και τον ιδρώτα της αγωνίας μου. Τέτοια βροχή.

Κι ύστερα...

Γαλήνια θα αποσυρθώ από τα αδιάκριτα βλέμματα αδιάφορων ανθρώπων που ενσκύπτουν εμφαντικά επάνω μου αλλά κατά βάθος -καθόλου άδικα- έχουν αλλού στραμμένη την προσοχή τους.

Θα κλωτσήσω τα φίδια της φθοράς που έρπονται ανάμεσα στα πόδια μου και σιωπηλά θα ξεκινήσω το πρόγραμμα ψυχολογικής αποσυμπίεσής μου. Δε γνωρίζω πόσο καιρό θα κρατήσει αυτό και τί αποτελέσματα θα έχει. Είμαι έτοιμος για όλα: η ανεξάντλητη μάχη για την διατήρηση της αξιοπρέπειας, μπορεί να προξενήσει ανήκεστες βλάβες.

Το γνώριζα αυτό από την αρχή και δεν παραπονιέμαι.

Όλα θα ξεκινήσουν με μια βροχή. Όχι οποιαδήποτε βροχή αλλά με μια βροχή σαν αυτή που περιμένω...

ΥΓ. Ελπίζω να μην είναι η βροχή της ταινίας του Peter Weir The Last Wave.

^