Ήρεμος

Απενεργοποίησε προσώρας το μηχανισμό παραγωγής φρούδων ελπίδων: το πρόσωπό του πλημμύρισε από έναν παγωμένο αέρα που, παραδόξως, δεν του φάνηκε καθόλου ενοχλητικός. Όσο περνούσε μάλιστα η ώρα αισθανόταν την ψυχή του να καταδύεται στον Ουρανό. Παράξενο, βούλιαζε αλλά τελικά κατευθυνόταν στον Ουρανό. Η αποδέσμευσή του από το σύστημα δορυφορικής πλοήγησης συναισθημάτων τον έκανε να νιώθει απελευθερωμένος. Η σιωπή ήταν εκκωφαντική. Οι ενοχλητικοί άγνωστοι που τόσον καιρό τον αγκάλιαζαν ενοχλητικά εισβάλλοντας στο ζωτικό του χώρο χωρίς να πάρουν άδεια, είχαν αρχίσει να εξαφανίζονται. Οι αγωνίες ξέφευγαν από τα χέρια του και εξαφανίζονταν στον ωκεανό. Καθόλου δεν τον ενοχλούσε αυτό. Όλοι οι ταγοί που μέχρι τότε είχε βασιστεί επάνω τους χωρίς δισταγμό, όταν είδαν τις αντιδράσεις του άρχισαν να περνούν στο απέναντι πεζοδρόμιο χωρίς να τον αποχαιρετούν. Μικρό το κακό. Οι πομπώδεις φωταψίες έσβησαν αίφνης κι έμεινε ένα εσωτερικό φως που τρεμόσβηνε: του ήταν αρκετό όμως, δεν χρειαζόταν εκείνη την ώρα περισσότερο φως. Ούτε φωνές χρειαζόταν. Ανάδευσε μηχανικά στο αγγείο που βρισκόταν μπροστά του τις λίγες ψυχές που τον περιτριγύριζαν: μετά από πάμπολλες αστοχίες συναισθημάτων που είχαν προηγηθεί, έσβηναν σιγά-σιγά οι πνευματικές αναταράξεις που τον είχαν τρομοκρατήσει.

Έμεινε ακίνητος να παρατηρεί την ομορφιά που τον συνόδευε όλη αυτήν την ώρα. Ήταν ήρεμος.

Σ.Σ. Βρέθηκα σε αυτόν τον τόπο χωρίς οποιαδήποτε υποβοήθηση, όταν κι αν σημαίνει αυτό. Αλλά επέστρεψα. Ευτυχής, αλλά λιγότερο ήρεμος.

^